Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Μία άλλη γενιά που σέβομαι πολύ...

Έγραφα προχτές το βράδυ για το στοίχημα της γενιάς μας .
Βλέποντας ειδήσεις το μεσημέρι ενημερώθηκα για τα επεισόδια στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Μια ιστορική γειτονιά της Αθήνας που έτυχε να με φιλοξενήσει στα σχολικά μου χρόνια...
Αμέσως σκέφτηκα ένα δίσκο που γράφτηκε πριν 40 ακριβώς χρόνια, το "Δρόμο" του Μίμη Πλέσσα.
Θα μου πείτε τι σχέση έχει...
Τα τραγούδια του δίσκου αναφέρονται σε αγωνίες, όνειρα και προσδοκίες παιδιών που εκείνη την εποχή ζούσαν στην γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα.
Οι συντελεστές του δίσκου (Λ. Παπαδόπουλος , Μ. Πλέσσας) εμπιστεύτηκαν τα τραγούδια του δίσκου σε νέους ερμηνευτές (Γ. Πουλόπουλος , Π. Αστεριάδη , Ρ. Κουμιώτη) και κατάφεραν να κάνουν τον πρώτο χρυσό Ελληνικό δίσκο και τον μεγαλύτερο σε πωλήσεις στην ιστορία της Ελληνικής μουσικής.
Πόλυ όμορφο είναι και κάτι που διάβασα πρόσφατα...
"γιατί αυτά τα τραγούδια που γράφτηκαν τότε ήταν για να γίνουν κατανοητά πολύ αργότερα, να παραμείνουν δροσερά και να κρατάνε τη σκέψη μας ορθή ύστερα από σαράντα χρόνια." (Μίμης Πλέσσας, Το αλφαβητάρι της ζωής μου – βιογραφία, εκδ. MINOS – EMI, 2007).

http://www.youtube.com/watch?v=CvHKIlrghYU
http://www.youtube.com/watch?v=iDHpOclY4aE
http://www.youtube.com/watch?v=3IZWEdz_yzc&feature=related

Δεν είμαστε υποχρεωμένοι φίλοι μου εμείς οι νεότεροι και λιγότερο έμπειροι να γράψουμε τα τραγούδια της γενίας μας;
Να φτιάξουμε τον δικό μας χρυσό δίσκο;
Μπορούμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου