Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Αρχιπρόσκοπος Bear Grylls. Μια περιπέτεια ζωής

Αφορμή για να ασχοληθώ με το θέμα του post ήταν η παρατήρηση του φίλου Βασίλη Μπίρτσα σε προηγούμενη ανάρτηση για την Ημέρα Σκέψης.
Έψαξα λοιπόν στο διαδίκτυο (ως γνωστόν όποιος ψάχνει βρίσκει) και διαβάστε τι βρήκα!!!
-ο-



Man vs Wild @ Discovery Channel
Ξέρετε ποιος είναι ο Chief Scout of the United Kingdom, δηλαδή ο Αρχιπρόσκοπος του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως ονομάζονται όλοι οι Αρχιπρόσκοποι μετά τον BP, τον πρώτο και μοναδικό Chief Scout of the World; Λέγεται Bear Grylls και είναι 35 ετών, Βρετανός παρουσιαστής, συγγραφέας και λάτρης της περιπέτειας. Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός μέσα από την εκπομπή του Man vs Wild που προβάλλεται στο Discovery Channel. Στην Ελλάδα μέχρι πρόσφατα παιζόταν κάθε Πέμπτη απόγευμα νομίζω στον ΣΚΑΪ.
Πόσοι από σας την έχουν δει; Ο Bear Grylls είναι ένας τύπος που πηγαίνει στα πιο ''δύσκολα'' μέρη του κόσμου, ζει ή εξομοιώνει απίστευτες καταστάσεις και δείχνει με ποιους τρόπους μπορεί κανείς να επιβιώσει κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες. Απόλυτα εξοικειωμένος στο να ξεπερνά τα όριά του, είτε πρόκειται για τη διάσχιση του παγωμένου Βόρειου Ατλαντικού με ανοιχτή βάρκα, είτε για αναρρίχηση στο Έβερεστ, είτε για πτήση με parapente στα Ιμαλάια στα 29.000 πόδια, ή για επιβίωση σε μία τροπική ζούγκλα ή σε μία έρημο, με μοναδικό εφόδιο τα ρούχα του, ο Bear προσπαθεί να βρει τον δικό του δρόμο επιστροφής στον πολιτισμό. Παρότι τον ακολουθεί ένα κινηματογραφικό συνεργείο, τα μέλη του έχουν αυστηρές οδηγίες να μην επέμβουν, παρά μόνο αν πραγματικά κινδυνεύει η ζωή του.
Στο τελευταίο επεισόδιο, το concept ήταν να ναυαγήσει σε κάποιο νησί του Ειρηνικού. Πήδηξε από ένα ελικόπτερο στον ωκεανό χωρίς σωσίβιο, κολύμπησε στο κοντινότερο νησί (φυσικά ακατοίκητο), έψαξε και βρήκε το καλύτερο μέρος για να βγει στην ακτή χωρίς να τσακιστεί στα βράχια, άναψε φωτιά τρίβοντας ξύλα, σκαρφάλωσε 12 μέτρα για να κόψει καρύδες, έφτιαξε κατάλυμα, ψάρεψε με τεχνητό “μπαμπού” καμάκι …και γενικώς τα έκανε όλα. Την τρίτη μέρα κατασκεύασε σχεδία και όταν πλέον εγκατάλειψε το νησί είχε μια ενδιαφέρουσα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ συνάντηση με καρχαρίες.



Ποιος είναι αυτός ο τύπος;

Γεννημένος το 1974, ο Bear πήρε την πρώτη γεύση υπαίθριας ζωής στα 8 του χρόνια σαν Λυκόπουλο και αργότερα σαν Πρόσκοπος. Έμαθε αναρρίχηση από τον πατέρα του στα βράχια της θάλασσας του Isle of Wight, το ενδιαφέρον του όμως για την περιπέτεια αναπτύχθηκε ραγδαία όταν τελείωσε το σχολείο.
Η στρατιωτική του θητεία στις Βρετανικές ειδικές δυνάμεις (trooper στην 21 SAS) τον εκπαίδευσε στην επιβίωση, στο αλεξίπτωτο, στις δολιοφθορές, στις πρώτες βοήθειες και στις ορεινές καταδρομές. Τραυματίστηκε πολύ σοβαρά κατά τη διάρκεια ενός άλματος με αλεξίπτωτο, σπάζοντας την πλάτη του σε τρία σημεία. Μετά από μεγάλη προσπάθεια, έκανε πλήρη αποκατάσταση και σε ηλικία μόλις 23 ετών έγινε ο νεότερος Βρετανός που ανέβηκε στο Everest. Στα επόμενα χρόνια ηγήθηκε πολλών αποστολών βουνού σε όλο τον κόσμο. Είναι επίσης ένας από τους λιγοστούς που έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς την εξαντλητική εκπαίδευση της Γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων και έχει εξειδικευτεί στην αντιμετώπιση του σφοδρού ψύχους, του πόνου και της έντονης καταπόνησης.



Ένας παγκόσμιος πρεσβευτής για ένα παγκόσμιο κίνημα
Ο Bear Grylls όμως δεν είναι παγκόσμια γνωστός μόνο ως παρουσιαστής περιπετειωδών τηλεοπτικών σειρών. Είναι επίσης ένας εμπνευσμένος ομιλητής, συγγραφέας εννέα best seller βιβλίων και ένθερμος υποστηρικτής των νέων που θέλουν να βιώσουν την περιπέτεια.
Το Μάιο του 2009, σε ηλικία 35 ετών, ο Bear Grylls έγινε ο νεότερος Αρχιπρόσκοπος του Ηνωμένου Βασιλείου, διαδεχόμενος τον επίσης τηλεοπτικό Peter Duncan.
Που αποδίδει ο Bear αυτήν την τροπή της ζωής του;
"Μεγάλο μέρος του ποιοι είμαστε ως ενήλικες σχηματίζεται όταν είμαστε παιδιά. Κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην περιπέτεια. Η ζωή είναι για να αρπάζουμε τις ευκαιρίες. Δεν κερδίζουν πάντα οι μεγαλύτεροι, οι καλύτεροι και οι ισχυρότεροι – κερδίζουν αυτοί που επιμένουν. Αυτά είναι απλά μαθήματα ζωής που διδάσκει ο Προσκοπισμός."
Όταν κλήθηκε να αναλάβει αυτόν το ρόλο για το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό κίνημα νεολαίας του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Bear είπε:
"Αισθάνομαι μεγάλη τιμή που μου προσφέρεται αυτή η θέση. Πάντα ένιωθα το θαυμασμό μου για τους Προσκόπους και όλα όσα κάνουν σε όλο τον κόσμο. Η Προσκοπική Κίνηση είναι μια τεράστια δύναμη καλού, που αγγίζει τη ζωή πολλών νέων. Πάνω απ' όλα, δίνει σε εκατομμύρια παιδιά την ευκαιρία να ζήσουν στο ύπαιθρο, να γνωρίσουν το φυσικό περιβάλλον και να βιώσουν την περιπέτεια. Ελπίδα μου είναι να βοηθηθούν οι Πρόσκοποι όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων και των ενηλίκων, για να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους, να ακολουθήσουν τα όνειρά τους και να απολαύσουν την συναδελφικότητα για την οποία είναι γνωστοί οι Πρόσκοποι. Θα ήθελα να συνεχίσω το εμπνευσμένο έργο του προηγούμενου Chief Scout, Peter Duncan, δείχνοντας στον κόσμο πώς ο Προσκοπισμός συνεχίζει να ανοίγει τα μάτια των νέων σε έναν κόσμο με υποσχέσεις και δυνατότητες."
Από τη θέση του Chief Scout of the United Kingdom, ο Bear υποστηρίζει 100.000 βαθμοφόρους, που αφιερώνουν το χρόνο τους για να παρέχουν δραστηριότητες σε 400.000 νέους, 6 ως 25 ετών, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Με τους ενήλικες εθελοντές να αυξάνονται με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων 23 ετών, ο Προσκοπισμός στη Βρετανία είναι πιο δημοφιλής από ποτέ, εντάσσοντας όλο και μεγαλύτερο αριθμό παιδιών στις τάξεις του. Η ζήτηση υπερβαίνει την προσφορά και βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα όλων των εποχών. Ακόμα και λίστες αναμονής υπάρχουν, λόγω της ανάγκης για ακόμα περισσότερους ενήλικες εθελοντές βαθμοφόρους.
Ο Προσκοπισμός είναι ένα παγκόσμιο κίνημα και ο Bear Grylls έχει ήδη ταξιδέψει σε πολλές χώρες, σε όλες τις ηπείρους του κόσμου. Γνωστός και σεβαστός και εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι πραγματικά ένας παγκόσμιος πρεσβευτής για ένα παγκόσμιο κίνημα. Μιλά ισπανικά και γαλλικά, και έχει ένα βαθύ σεβασμό για τις διαφορετικές θρησκείες και πολιτισμούς.
"Ανυπομονώ να συναντηθώ με όσο περισσότερους Προσκόπους μπορώ" λέει ο Bear. "Η υποστήριξη και εκπροσώπηση των μελών μας είναι ένα τεράστιο προνόμιο, και θέλω όλοι οι Πρόσκοποι να ξέρουν ότι είμαι εδώ γι’ αυτούς, πρόθυμος να ακούσω και να βοηθήσω όπου μπορώ."
-ο-

Ο Bear ισορροπεί την απαιτητική ζωή του με την οικογένεια. Παντρεμένος με την Σάρα, έχει ήδη τρεις γιους, όλους ηλικίας κάτω των έξι ετών.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Bear Grylls επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του: http://beargrylls.com/

Ξέρω πως όλα αυτά φαντάζουν τόσο μα τόσο ξένα για την Ελληνική προσκοπική πραγματικότητα. Μιντιακά; Ίσως. Ακραία; Το συζητάμε. Άλλη κουλτούρα; Σίγουρα. Η ουσία είναι πως οι Βρετανοί επέλεξαν έναν τύπο σαν τον Bear Grylls για να γίνει ο frontman του Προσκοπισμού στη χώρα τους. Σε μια χώρα που όλοι ξέρουμε πόση δύναμη έχουν οι παραδόσεις, έδωσαν έναν τίτλο βαρύ που συνειρμικά παραπέμπει στον ίδιο τον Baden Powell, σε ένα παλικάρι που αν μη τι άλλο ΜΠΟΡΕΙ να γίνει το ίνδαλμα όλων των παιδιών που θέλουν να ζήσουν την περιπέτεια.

Δεν θέλω να πω περισσότερα. Τα σχόλια καλοδεχούμενα.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Απλά μαθήματα από τη φύση για την Ημέρα Σκέψης

Εμείς που έχουμε δώσει την Υπόσχεσή μας ας κάνουμε την κάθε μέρα μας να είναι Ημέρα Σκέψης, Ημέρα Φιλίας και Ημέρα Αγάπης. Ας στρέψουμε το βλέμμα μας προς την Φύση. Ας κάνουμε πράξη αυτά που τόσο απλόχερα μας διδάσκει. Ας δώσουμε στα παιδιά μας την χαρά της ανίχνευσης.
Το διάβασα κάπου και μου έκανε εντύπωση....
Ένα μάθημα από τις αγριόχηνες...
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι αποδημητικές χήνες πετάνε σε σχηματισμό V..;
  • Όταν η κάθε χήνα χτυπά τα φτερά της, δημιουργεί ένα ανοδικό ρεύμα για την άλλη που ακολουθεί...
  • Στο σχηματισμό V όλο το σμήνος προσθέτει τουλάχιστον 71% περισσότερη πτητική εμβέλεια από το αν πετούσαν η καθεμία μόνη της...
  • Αν μια αγριόχηνα ξεφύγει απ' τον σχηματισμό, ξαφνικά αισθάνεται την δυσκολία και την αντίσταση στην προσπάθεια να πετάξει μόνη της και πολύ γρήγορα επιστρέφει στον σχηματισμό μαζί με τις άλλες...
  • Όπως και οι χήνες, έτσι και οι άνθρωποι που μοιράζονται μια κοινή κατεύθυνση και ένα ομαδικό πνεύμα με τους γύρω τους, μπορούν να φτάσουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα στον προορισμό τους, αντίθετα με αυτούς που προσπαθούν να τα καταφέρουν μόνοι τους...
  • Όταν μια χήνα κουραστεί πάει στο πίσω μέρος του σχηματισμού και μια άλλη παίρνει την μπροστινή θέση...
  • Αν οι άνθρωποι είχαν τόση λογική, θα συνειδητοποιούσαν πως τελικά η επιτυχία τους εξαρτάται από την συνεργασία τους σαν ομάδα, αναλαμβάνοντας με την σειρά τους, την δύσκολη δουλειά της αρχηγίας...
  • Οι χήνες που βρίσκονται στο πίσω μέρος του σχηματισμού, φωνάζουν για να ενθαρρύνουν εκείνες που βρίσκονται μπροστά ώστε να αυξήσουν την ταχύτητα τους...
  • Είναι σημαντικό οι "φωνές απ' τα πίσω" να είναι ενθαρρυντικές. Διαφορετικά είναι απλά φωνές και τίποτε άλλο...
  • Όταν μια χήνα αρρωστήσει, δύο άλλες αφήνουν τον σχηματισμό και την ακολουθούν προς τα κάτω για να την βοηθήσουν και να την προστατεύσουν. Μένουν μαζί της μέχρι να μπορέσει να πετάξει ξανά ή να πεθάνει...
Μακάρι να είμαστε και εμείς τόσο θυσιαστικοί, ώστε να αξίζουμε τέτοιους φίλους όταν το έχουμε ανάγκη...

Σταύρος Δημητρόπουλος
Ενεργό μέλος της Κίνησης
Για ένα προσκοπισμό που δεν θα είναι κομμάτι της κοινωνίας μας, αλλά θα είναι στόχος της…

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Κείνος που όλη τη ζωή του την αφιέρωσε σε μας

Κάθε χρόνο στις 22 Φλεβάρη, οι πρόσκοποι όλου του κόσμου έρχονται πιο κοντά με την Ημέρα Σκέψεως, μια γιορτή αφιερωμένη στο όραμα ενός καλύτερου κόσμου, στην ειρήνη, την φιλία, στην κοινή προσπάθεια όλων των μικρών και μεγάλων της γης, να χτίσουν έναν κόσμο αδελφωμένο. Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ως Ημέρα Σκέψεως με αφορμή την κοινή ημερομηνία γέννησης του Αρχιπροσκόπου Robert Baden Powell (BP) και της Αρχιοδηγού Olave Baden Powell.
Ο Λόρδος Robert Stevenson Smythe Baden Powell υπήρξε ο ιδρυτής του προσκοπισμού. Ήταν γενναίος στρατιώτης, μέγας παιδαγωγός, άριστος συγγραφέας, επιτυχημένος ζωγράφος, αριστοτέχνης σκιτσογράφος, γλαφυρός χρονογράφος και διαπρεπής ρήτορας. Θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες μορφές παγκοσμίως που προώθησαν τη βοήθεια προς τον πλησίον και τη συνειδητή ενεργή δράση στην ανθρωπότητα.

Τα παιδικά χρόνια
Ο BP γεννήθηκε στο Paddington του Λονδίνου, στις 22 Φεβρουαρίου του 1857. Ήταν το όγδοο από τα δέκα παιδιά του Reverend Baden-Powell (1796-1860), καθηγητή γεωμετρίας στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ιερέα της Αγγλικανικής Εκκλησίας, ο οποίος πέθανε όταν ο νεαρός Baden Powell ήταν μόλις τριών ετών. Το επίθετο του Baden Powell συνδύαζε τα ονόματα δύο οικογενειών των Powell από την ανατολική Αγγλία και των Baden από το Γιορκσαϊρ.
Σαν παιδί ο BP ήταν μικροκαμωμένος αλλά ζωηρός. Ασχολείτο με πολυάριθμες δραστηριότητες και αναζητούσε μαζί με τα μεγαλύτερα αδέλφια του την περιπέτεια. Πάντα πρόθυμος να μάθει καινούργια πράγματα, αγαπούσε το ύπαιθρο και τη θάλασσα, έκανε εκδρομές και συχνά προτιμούσε την εξερεύνηση των δασών. Είχε τη φήμη ηθοποιού και μίμου και η συμβολή του σε συναυλίες, διασκεδάσεις και θεατρικές παραστάσεις γινόταν πάντα δεκτή με ενθουσιασμό. Η δεξιοτεχνία του ως καλλιτέχνη ήταν αξιοσημείωτη, έκανε σκίτσα, ιχνογραφήματα και ακουαρέλες, έπαιζε πιάνο και βιολί και του άρεσε να παίζει θέατρο.

Ο στρατιωτικός
Όταν ενηλικιώθηκε ο BP έδωσε εξετάσεις και φοίτησε στη στρατιωτική σχολή. Σε ηλικία 19 ετών, άρχισε την στρατιωτική του θητεία στην Ινδία, κι αργότερα υπηρέτησε στο Αφγανιστάν, στη Μάλτα και στη Νότια Αφρική, όπου το 1900 τον βρίσκει να είναι στρατιωτικός διοικητής της πόλης Mafeking, η οποία πολιορκείται από τους επαναστατημένους Μπόερς, αποίκους ολλανδικής καταγωγής. Αποκομμένος από ενισχύσεις ο BP στρατολογεί νεαρά αγόρια και τους αναθέτει βοηθητικές εργασίες και ελαφρά αμυντικά καθήκοντα. Έκπληκτος διαπιστώνει ότι τα παιδιά είναι άτομα υπεύθυνα και ότι όταν τους δείξει κανείς εμπιστοσύνη, είναι σε θέση πολλά ν' αντέξουν και πολλά να φέρουν σε πέρας. Με την εφευρετικότητα του και τη βοήθεια των παιδιών κατάφερε να κρατήσει την πόλη για 7 ολόκληρους μήνες. Ο ΒΡ για αυτή τη επιτυχία του έγινε ήρωας της χώρας του και στα 43 του χρόνια γίνεται ο νεότερος υποστράτηγος του Βρετανικού στρατού.
Επιστρέφοντας το 1901 στην πατρίδα του, ο BP γίνεται δεκτός με ενθουσιασμό. Τα νέα του νεανικού σώματος που είχε οργανώσει, έχουν φτάσει στη Βρετανία και έχουν ξεσηκώσει κύμα θαυμασμού. Η νεολαία διαβάζει με με ζήλο το βιβλίο του BP "Εγχειρίδιο του Προσκόπου", που έχει γραφτεί αρχικά ως βοήθημα για για τη βελτίωση της προετοιμασίας των νέων που κατατάσσονταν στο στρατό. Εκείνος όμως δεν επιθυμεί να έχουν στα χέρια τους οι έφηβοι ένα βιβλίο στρατιωτικό παίρνει την απόφαση να το ξαναγράψει και αρχίζει να το αναπροσαρμόζει.

Η κατασκήνωση του Brownsea
Πολύτιμες ήταν οι εμπειρίες που αποκόμισε ο BP από την πρώτη πειραματική κατασκήνωση στο νησί Brownsea. Με 22 νεαρούς απ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις της Αγγλίας, στις 29 Ιουλίου του 1907, περνά με μια βάρκα από το σημείο Seaband Poole απέναντι, στο νησί. Τα παιδιά χωρίζονται σε μικρές ομάδες, τις ενωμοτίες, με επικεφαλής της καθεμιάς το μεγαλύτερο σε ηλικία παιδί. Οι ενωμοτάρχες είναι πλήρως υπεύθυνοι για τις μικρές τους ομάδες. Η εκπαίδευση των παιδιών περιέχει διάφορες δραστηριότητες, όπως ιχνηλασία, παρατηρητικότητα, χαρτογράφηση, σηματοδοσία, κατασκευές, πρώτες βοήθειες και γενικά οτιδήποτε έχει σχέση με την κατασκηνωτική ζωή και τη δράση στην ύπαιθρο, αλλά και κανόνες ιπποτισμού, ψυχαγωγία κ.α.
Το σύστημα γίνεται δεκτό με ενθουσιασμό από την αγγλική κοινή γνώμη, η οποία βλέπει σε αυτό δυο μεγάλα πλεονεκτήματα: Πρώτον, πειθάρχηση της νεολαίας χωρίς εξαναγκασμούς και ποινές και, δεύτερον, εκκόλαψη μιας καθαρά αταξικής νεανικής κοινωνίας.
Τον επόμενο χρόνο, το 1908, ο BP επανεκδίδει το βιβλίο του, με τον εκδοτικό οίκο Pearson, με την ονομασία "Προσκοπισμός για παιδιά" και το βιβλίο γίνεται ανάρπαστο.

Η εξάπλωση
Το 1910 η ομάδα αυτή των νέων είχε μεγαλώσει τόσο, που ο BP αναγκάζεται να αποσυρθεί από το στρατό και να αφιερωθεί πλήρως σε αυτό που έμελλε να γίνει ο Διεθνής Προσκοπισμός. Την ίδια εποχή ξεκινούν και οι Οδηγοί, όταν κορίτσια εμφανίζονται από μόνα τους μαζί με τα αγόρια κατά τη διαρκεια μιας επίδειξης, αναγκάζοντας τον ΒΡ να τους δώσει όνομα και να τις διακρίνει από τα αγόρια. Το 1912, ο BP παντρεύεται την κατά πολύ νεότερή του Olave Soames με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά. Ήταν για αυτόν μια συνεχής βοήθεια και συντροφιά, ηγήθηκε από το 1912 και για πολλά χρόνια της κίνησης των Οδηγών και έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο σαν η Παγκόσμια Αρχηγός των Οδηγών.
Παράλληλα, η Κίνηση εξαπλώνεται και σε άλλες χώρες και από το 1920 κάθε χρόνο γίνεται στο Λονδίνο Παγκόσμιο Προσκοπικό Συνέδριο. Το σύστημα οργάνωσης εξακολουθεί να βασίζεται σε δομές κατά κάποιον τρόπο στρατιωτικές, στόχος του όμως παραμένει πάντα το να προσφέρει κανείς πρόθυμα τη βοήθειά του, κάνοντας κάθε μέρα μια καλή πράξη.
Ο ΒΡ έβαλε όλο τον ενθουσιασμό και την ενέργειά του στη γέννηση και την ανάπτυξη του Προσκοπισμού. Ταξίδεψε σε όλα τα μέρη του κόσμου, για να ενθαρρύνει την ανάπτυξη του Προσκοπισμού. Ήταν μια συνεχή πηγή έμπνευσης. Τόσο έντονο ήταν το παράδειγμά του, που για τους προσκόπους που ήταν σύγχρονοί του έλεγαν:
«Είστε τυχεροί για δύο λόγους. Πρώτον γιατί γεννηθήκατε αρκετά αργά για να μπορείτε να γίνετε πρόσκοποι και δεύτερον επειδή γεννηθήκατε αρκετά νωρίς για να είστε πρόσκοποι κάτω από την καθοδήγηση του ΒΡ».
Ο ίδιος ο BP, σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό «Listener» το 1937, αναφέρει:
«Όλα ξεκίνησαν το 1908, αλλά εγώ είχα το μικρόβιο του προσκοπισμού πολλά χρόνια πριν. Όταν ήμουν μικρός, διασκέδαζα παγιδεύοντας κουνέλια που είχαν ξεφύγει στο δάσος. Αν τότε έπιανα κάποιο από αυτά, όπως και τώρα, το έγδερνα και το έτρωγα για να ζήσω. Έτσι έμαθα να σέρνομαι σιωπηλά, να προσανατολίζομαι, να ανιχνεύω μονοπάτια. Περίπου το 1893, άρχισα να διδάσκω στους στρατιώτες του συντάγματός μου, πώς να φροντίζουν τον εαυτό τους, πώς να αναλαμβάνουν ευθύνες, πώς να είναι άντρες. Είχαν μάθει να υπακούν διαταγές αλλά να μην έχουν δικές τους ιδέες και πρωτοβουλίες. Αν έλεγα σε κάποιον απο αυτούς να μεταφέρει ένα μήνυμα στο σκοτάδι, ο ένας στους δέκα θα χανόταν. Τους ονειρευόμουν θαρραλέους, επειδή θα πίστευαν στον εαυτό τους κι επειδή θα είχαν την αίσθηση του καθήκοντος. Κι έτσι έγινε. Έτσι ξεκίνησαν οι Πρόσκοποι...».
Μέσα σε όλη την πορεία του στους κόλπους του Προσκοπισμού, ο BP έγραψε πάνω από τρία βιβλία, περισσότερα από δεκαπέντε βιβλιαράκια, έδωσε πολλές συνεντεύξεις κι έγραψε εκατοντάδες άρθρα για να ωθήσει τον προσκοπισμό. Όπως αναφέρει η Eileen Wade, εμπιστευτική γραμματέας και σύμβουλός του, ο BP, σαν αδιάκοπος εργάτης του προσκοπισμού, εμπνεύστηκε πολλές από τις καλύτερες ιδέες του, όταν ψάρευε, όταν έκανε μπάνιο ή ξυριζόταν. Ο ίδιος ο ΒΡ έλεγε ότι το μυστικό για την ανάπτυξη του προσκοπισμού ήταν η συνειδητή δύναμη που ονομάζουμε «το Πνεύμα των Προσκόπων».
Όσο αφορά στην εκπαίδευση των προσκόπων του, ο BP είχε υιοθετήσει διάφορα μικρά τυπικά για να τους ενοποιεί και να τους ενθαρρύνει. Έτσι π.χ. το Σεπτέμβριο του 1919, για πρώτη φορά, στο τέλος της πρώτης εκπαιδευτικής κατασκήνωσης, έδωσε σε κάθε βαθμοφόρο που συμμετείχε σε αυτήν, μια μικρή ξύλινη χάντρα από ένα περιδέραιο που είχε βρει σε μια καλύβα των Ζουλού , όταν ήταν στην Αφρική το 1888. Ήταν μια μικρή πράξη, η οποία καθιέρωσε σαν σύμβολο της ολοκλήρωσης της εκπαίδευσης τα γνωστά σε όλους "ξυλάκια" του Διακριτικού Δάσους.

Η Ημέρα Σκέψεως
Όταν, προπολεμικά ήδη, τα 20 παιδιά του Brownsea είχαν γίνει κάποια εκατομμύρια αγόρια και κορίτσια, αναζητήθηκε μία ημερομηνία, για να γιορτάζει η πιο μεγάλη παρέα του κόσμου. Από τα πρώτα χρόνια, που χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ξεκίνησε και δημιουργήθηκε ο «ωραίος κόσμος του προσκοπισμού», πολλοί πρόσκοποι από όλα τα μέρη της γης, ένιωθαν την ανάγκη να στέλνουν τις ευχές τους στον Ιδρυτή, με την ευκαιρία των γενεθλίων του, στις 22 Φεβρουαρίου. Ήταν μοναδική σύμπτωση ότι και η γυναίκα του και στενή συνεργάτιδά του, λαίδη Olave Baden Powell, είχε και εκείνη τα γενέθλια της την ίδια ακριβώς ημέρα. Οι σκέψεις και οι ευχαριστίες όλων αποτέλεσαν καθώς περνούσαν τα χρόνια τη βάση μιας αόρατης επικοινωνίας προσκόπων και οδηγών με τον BP και την σύζυγο του και μέσω αυτών με τους προσκόπους και τις οδηγούς των άλλων χωρών. Ποια καλύτερη ημερομηνία θα μπορούσε λοιπόν να βρεθεί από την κοινή ημερομηνία γέννησης, τόσο του BP όσο και της συζύγου του; Έτσι καθιερώθηκε στην αρχή από την Οδηγική κίνηση και από το 1929 και από την Προσκοπική Κίνηση, η 22 Φεβρουαρίου σαν Ημέρα Σκέψεως.
Ο BP ενσάρκωσε στη ζωή του και στο έργο του το αληθινό πνεύμα συναδελφοσύνης και το ενέπνευσε σε εκατομμύρια νέους σε όλο τον κόσμο. Η τελευταία του εμφάνιση ήταν το 1937 στο 5ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Τζάμπορη της Ολλανδίας. Κατόπιν αποσύρθηκε στην Κένυα, στην αγαπημένη του Αφρική όπου στις 8 Ιανουαρίου του 1941 επέστρεψε στο Δημιουργό.

Το τελευταίο μήνυμα του BP

Ο Ιδρυτής της Προσκοπικής Κίνησης στο τέλος της ζωής του απευθυνόμενος προς όλους τους Προσκόπους, έγραψε το παρακάτω μήνυμα (το κείμενο βρέθηκε και δημοσιεύθηκε μετά το θάνατό του):
«Αγαπητοί μου Πρόσκοποι,
Αν ποτέ παρακολουθήσατε την παράσταση του Peter Pan θα θυμάστε ότι ο Αρχηγός των πειρατών ετοίμαζε πάντα τον επιθανάτιο λόγο του, επειδή φοβόταν μήπως δεν πρόφταινε να τον ετοιμάσει όταν θα ήταν ο καιρός του. Αυτό μοιάζει πολύ με ότι μου συμβαίνει σήμερα, αν και δεν πεθαίνω αυτή τη στιγμή. Θα συμβεί όμως αυτό προσεχώς και θέλω να σας στείλω λίγα λόγια για να σας αποχαιρετήσω.
Σκεφθείτε ότι είναι τα τελευταία λόγια που θα ακούσετε από μένα και μελετήστε τα λοιπόν καλά.
Πέρασα μια ζωή πολύ ευτυχισμένη και η επιθυμία μου είναι ο καθένας σας από εσάς να την ζήσει τόσο ευτυχισμένα όσο και εγώ.
Πιστεύω ότι ο θεός μας φέρνει σε αυτό τον κόσμο για να είμαστε χαρούμενοι και να απολαύσουμε τη ζωή. Η ευτυχία δεν απορρέει από τα πλούτη, ούτε από μια επιτυχημένη καριέρα, ούτε κι από την αυτό - ικανοποίηση. Ένα βήμα προς την ευτυχία είναι να είσαι υγιής και δυνατός σαν παιδί, για να μπορείς να γίνεις χρήσιμος και να απολαύσεις τη ζωή σαν άντρας.
Η μελέτη της φύσης θα σου δείξει πόσα όμορφα, θαυμάσια πράγματα έχει πλάσει ο θεός, για να μπορείς εσύ να τα απολαύσεις. Να είσαι ευχαριστημένος με αυτά που έχεις και να τα χρησιμοποιείς όσο καλύτερα μπορείς. Να κοιτάς τη χαρούμενη όψη των πραγμάτων κι όχι την άσχημη.
Αλλά ο πραγματικός τρόπος για να είσαι ευτυχισμένος είναι να δίνεις ευτυχία στους άλλους. Προσπάθησε να αφήσεις αυτόν τον κόσμο λίγο καλύτερο από ότι τον βρήκες κι όταν έρθει η σειρά σου να πεθάνεις, να μπορείς να το κάνεις με το χαρούμενο αίσθημα ότι δε σπατάλησες τη ζωή σου, αλλά έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες να είχες κάνει. «Έσο έτοιμος» με αυτό τον τρόπο να ζήσεις χαρούμενα και να πεθάνεις χαρούμενα - πάντα πιστός στις υποσχέσεις σου σαν Πρόσκοπος - ακόμα κι αφού δε θα είσαι πια παιδί. Μακάρι ο θεός να σας βοηθήσει σε αυτό.
Ο φίλος σας,
BADEN POWELL»

Είπαν...
Η ζωή και το έργο του BP επιβεβαιώνουν τα λόγια του Luther Burbank: «Πιστεύω στην αθανασία της επιρροής».
Ο Sir Winston Churchill, μεγάλος πολιτικός άνδρας, δύο φορές Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, συμπεριέλαβε τον Baden Powell στο βιβλίο του «Great Contemporaries», που αναφέρεται στη ζωή των «Μεγάλων Ανδρών της Εποχής μας». Στο τέλος της αναφοράς του διαβάζουμε: «Πολλές σεβαστές και διάσημες ομάδες και συστήματα τιμήθηκαν από άνδρες που χάθηκαν στην καταιγίδα. Αλλά το κίνημα των Προσκόπων επέζησε, όχι μόνο από τον Πόλεμο αλλά κι από τις επακόλουθες, ναρκωμένες αντιδράσεις. Ενώ τόσα πολλά στοιχεία στη ζωή και το πνεύμα των εθνών φαίνονταν να χάνονται, αυτό άνθισε κι αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα. Το σύνθημα των προσκόπων παίρνει νέα εθνική σημασία καθώς τα χρόνια περνούν. Μιλάει σε κάθε καρδιά για το μήνυμα του καθήκοντος και της τιμής: Έσο Έτοιμος, να υπερασπιστείς πιστά το Δίκαιο και την Αλήθεια, όσο δυνατά κι αν φυσάνε οι άνεμοι.»

Ο Αρχιπρόσκοπος του Κόσμου
Τον Αύγουστο του 1920 στο Λονδίνο στο Πρώτο Παγκόσμιο Προσκοπικό Τζάμπορη ο BP ανακηρύχθηκε Αρχιπρόσκοπος του κόσμου (Chief Scout of the World) και κράτησε τον τίτλο αυτό ως το θάνατό του, το 1941.

Διετέλεσαν Αρχιπρόσκοποι (*) οι:

  1. Robert Baden-Powell (1920 - 1941)
  2. Arthur Somers-Cocks (1942 - 1944)
  3. Thomas Corbett (1945 - 1959)
  4. Charles Mclean (1959 - 1971)
  5. William Gladstone (1972 - 1982)
  6. Michael J.H. Walsh (1982 - 1988)
  7. Garth Morrison (1988 - 1996)
  8. George Purdy (1996 - 2004)
  9. Peter Duncan (2004 - 2009)
  10. Bear Grylls (2009 - )

(*) Ευχαριστώ τον φίλο Βασίλη Μπίρτσα για την παρατήρηση: Ο BP ήταν Αρχιπρόσκοπος του Κόσμου (Chief Scout of the World) καθώς και Αρχιπρόσκοπος των Προσκόπων της Βρετανικής Κοινοπολιτείας. Μετά το θάνατο του BP δεν υφίσταται Αρχιπρόσκοπος του Κόσμου. Η λίστα με τα παρατιθέμενα ονόματα αναφέρεται στους 'Chief Scouts' του Ηνωμένου Βασιλείου (όπως είναι ο σημερινός πλέον τίτλος). Ο 9ος στη σειρά, Peter Duncan, τερμάτισε τη θητεία του το Καλοκαίρι του 2009 και τον διαδέχθηκε ο Bear Grylls, τηλεοπτικός αστέρας και παρουσιαστής.

Στη 19η παγκόσμια συνέλευση στην Ρόδο, το 1963, κατόπιν πρότασης της ελληνικής αντιπροσωπείας, αποφασίστηκε η Ημέρα Σκέψεως να εορτάζεται παγκόσμια. Είναι ένας συμβολικός εορτασμός στον οποίο η ελεύθερη σκέψη ταξιδεύει στον χώρο και τον χρόνο, ξεπερνά φραγμούς και σύνορα, αναλογίζεται την έκταση της Προσκοπικής Κίνησης και χαιρετά και αγκαλιάζει με ανθρωπιά τον αδελφό Πρόσκοπο και Οδηγό μιας άλλης χώρας, μιας άλλης θρησκείας, μιας άλλης φυλής, οι οποίοι Υποσχέθηκαν να κάνουν τρόπο ζωής την προσπάθεια για ένα καλύτερο κόσμο.

Η ζωή του BP με μία ματιά
1857
22 Φεβρουαρίου. Γέννηση του 8ου από τα 10 παιδιά του καθηγητή Αιδεσιμότατου Baden Powell και της Henrietta Grace Powell στο Λονδίνο και ονομάζεται Robert Stephenson Smythe Powell (η οικογένεια και οι φίλοι του τον ονόμαζαν Stephe ή Ste).
1860
11 Ιουνίου. Θάνατος του πατέρα του BP
1869
Το επίθετο της οικογένειας γίνεται Baden Powell εις μνήμη του αποθανόντος καθηγητή Baden Powell
1876
Ο BP δίνει εξετάσεις για να ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα. Έρχεται πέμπτος στο πεζικό και δεύτερος στο ιππικό. 11 Σεπτεμβρίου λαμβάνει τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού στο 13 Σύνταγμα των Ουσάρων που ήταν τοποθετημένο στις Ινδίες και αναχωρεί αμέσως.
1883
Ο BP προάγεται στο βαθμό του Λοχαγού.
1884
Το Σύνταγμα μεταφέρεται στην Ν. Αφρική και μαζί πηγαίνει ο BP
1887
Μετά από μικρή παραμονή στην Αγγλία το Σύνταγμα επιστρέφει στην Ν. Αφρική.
1890
Ο BP με τον βαθμό του Ταγματάρχη έρχεται στην Μάλτα ως Υπασπιστής του Sir Henry Smyth, Κυβερνήτου της Μάλτας. Από εκεί είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου.
1895
Ο BP μετατίθεται στην ΝΔ. Αφρική και λαμβάνει μέρος στην εκστρατεία Ashanti.
1896
Ο BP προάγεται στο Βαθμό του Αντισυνταγματάρχη, μεταφέρεται στην ΝΑ. Αφρική και λαμβάνει μέρος στην εκστρατεία του Matabele όπου οι ιθαγενείς του δίνουν το όνομα Impeesa - ο Λύκος που δεν κοιμάται ποτέ, για τις ικανότητες που διέθετε και για την ενεργητικότητά του.
1897
Ο BP μετατίθεται από το 13ο Σύνταγμα των Ουσάρων, στο 5ο Σύνταγμα των Δραγόνων, που ήταν τοποθετημένο στην Ινδία και αναλαμβάνει την διοίκησή του.
1899
Ο BP λαμβάνει διαταγή να οργανώσει την άμυνα της Rhodesia και της περιοχής Bechuanaland, στα σύνορα με την Transvaal και παίρνει τον τίτλο του Διοικητή των Ροδεσιανών Δυνάμεων των Συνόρων.
1899
13 Οκτωβρίου αρχίζει η πολιορκία του Mafeking.
1900
17 Μαΐου μετά από 217 μέρες λύεται η πολιορκία. Σε ηλικία 43 ετών προάγεται και γίνεται ο νεότερος Υποστράτηγος του Βρετανικού Στρατού.
1903
Ο BP επιστρέφει στην Μ. Βρετανία. Αναλαμβάνει τα καθήκοντα Γενικού Επιθεωρητή του Ιππικού.
1907
5 Μαΐου ο BP παραδίδει τα καθήκοντά του και μετά από 30 χρόνια στρατιωτικής θητείας είναι η πρώτη φορά που μένει ελεύθερος από στρατιωτικά καθήκοντα.
31 Ιουλίου μέχρι 9 Αυγούστου. Πραγματοποιείται η πειραματική κατασκήνωση στο νησί Brownsea με την συμμετοχή 21 παιδιών
1908
15 Ιανουαρίου εκδίδεται το βιβλίο «Προσκοπισμός για Παιδιά»
14 Απριλίου εκδίδεται το πρώτο τεύχος του εβδομαδιαίου περιοδικού «ο Πρόσκοπος», που στο τέλος της χρονιάς φτάνει τις 110.000 συνδρομές.
22 Αυγούστου μέχρι 4 Σεπτεμβρίου πραγματοποιείται η πρώτη κατασκήνωση με 30 Προσκόπους υπό την αρχηγία του BP στο Humshaugh, κοντά στο Northumbrian.
1909
O ΒP ταξιδεύει στην Ν. Αμερική
7 μέχρι 21 Αυγούστου πραγματοποιείται η πρώτη Ναυτοπροσκοπική κατασκήνωση με την συμμετοχή 100 παιδιών στο εκπαιδευτικό πλοίο Mercury.
4 Σεπτεμβρίου πραγματοποιείται μεγάλη Προσκοπική Επίδειξη στο Crystal Palace, όπου μεταξύ των αγοριών Προσκόπων, υπήρχαν και κορίτσια. Τότε γεννήθηκε η ανάγκη για την ύπαρξη αντίστοιχης Κίνησης με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ο Οδηγισμός.
2 Οκτωβρίου απονέμεται στον BP ο τίτλος του Ιππότη του Βικτωριανού Τάγματος.
10 Δεκεμβρίου διορίζεται το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Σώματος Βρετανών Προσκόπων.
1910
7 Μαΐου. Ο BP αποστρατεύεται για να αφιερώσει την ζωή του στην μεγάλη του αποστολή, την εδραίωση και εξάπλωση του Προσκοπισμού.
1911
4 Ιουλίου πραγματοποιείται η πρώτη επιθεώρηση των Προσκόπων στο Windsor Castle από τον Βασιλέα Γεώργιο τον 7ο , στην οποία λαμβάνουν μέρος περίπου 30.000 Πρόσκοποι.
1912
4 Ιανουαρίου. Βασιλικός Καταστατικός Χάρτης που αναγνωρίζει το Σώμα των Βρετανών Προσκόπων.
Ιανουάριος. Ο BP κατά την διάρκεια ταξιδιού του προς Η.Π.Α. συναντά την Olave Soames που γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1889.
Ο BP επισκέπτεται την Άπω Ανατολή, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Νότιο Αφρική
30 Οκτωβρίου ο Sir Robert S. S. Baden Powell, K.C.B., K.C.V.O. νυμφεύεται την Olave St Clair Soames η οποία λαμβάνει το όνομα Lady Baden Powell.
1913
30 Οκτωβρίου. Γέννηση του πρώτου παιδιού του BP, στο οποίο δίνεται το όνομα Arthur Robert Peter.
1914
28 Ιουλίου. 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι Πρόσκοποι βοηθούν στην Ακτοφυλακή και σε άλλες υπηρεσίες.
13 Οκτωβρίου. Θάνατος της μητέρας του BP η οποία γεννήθηκε το 1824
1915
1 Ιουνίου. Γέννηση του δεύτερου παιδιού του BP η οποία ονομάστηκε Heather Grace.
1916
2 Δεκεμβρίου. Εκδίδεται το «Εγχειρίδιο των Λυκοπούλων»
16 Δεκεμβρίου. Πρώτη δημόσια εμφάνιση των Λυκοπούλων στο Caxton Hall
1917
16 Απριλίου. Γέννηση του τρίτου παιδιού του BP η οποία ονομάστηκε Betty St Clair.
1919
31 Ιανουαρίου. Με χορηγία του W. F. DeBois MACLAREN αγοράζεται το Gilwell Park και δημιουργείται το πρώτο Προσκοπικό Εκπαιδευτικό Κέντρο.
26 Ιουλίου γίνονται τα επίσημα εγκαίνια
8 Σεπτεμβρίου ξεκινά στο Gilwell η 1η Εκπαίδευση Βαθμοφόρων που ονομάστηκε Δ. Δ.
1920
30 Ιουλίου μέχρι 7 Αυγούστου. 1ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Τζάμπορη στο Olympia του Λονδίνου. Οι Πρόσκοποι του 1ου Τζάμπορη ανακηρύσσουν τον Baden Powell Αρχιπρόσκοπο του Κόσμου.
1o Παγκόσμιο Προσκοπικό Συνέδριο στο Λονδίνο με την συμμετοχή 33 χωρών.
Απονομή στον BP από την Ελληνική κυβέρνηση του Παράσημου των Ανωτέρων Ταξιαρχών.
11 Οκτωβρίου. Η έδρα του Διεθνούς Προσκοπικού Γραφείου εγκαθίσταται στο Λονδίνο.
1921
Ιανουάριος. Πρώτη έκδοση του τριμηνιαίου περιοδικού «Jamboree». Ο τίτλος αλλάζει το 1955 και γίνεται «World Scouting».
1922
22 - 29 Ιουλίου. 2ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Συνέδριο στο Παρίσι. Εκλογή της 1ης Παγκόσμιας Προσκοπικής Επιτροπής. Ο BP εκλέγεται ως μόνιμος Πρόεδρός της.
Απονομή στον BP του μεταλλίου του Αριστείου Προσκοπικού Φοίνικος Α’ τάξεως.
1924
2ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Τζάμπορη στην Copenhagen, Δανία
1925
Λειτουργεί το Διεθνές Προσκοπικό Κέντρο στο Kandersteg, Ελβετία.
1926
Ο BP επισκέπτεται την Ν. Αφρική
1929
3ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Τζάμπορη στο Birkenhead, Αγγλία
Ο BP λαμβάνει τον τίτλο Ευγενίας και ονομάζεται Lord Baden Powell of Gilwell.
1931
Ο BP επισκέπτεται την Ν. Ζηλανδία, Αυστραλία, Ν. Αφρική. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού γράφει την βιογραφία του που παρουσιάζεται σε συνέχειες στο περιοδικό Pearson’s
1ο Παγκόσμιο MOOT στο Kandersteg.
1933
4ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Τζάμπορη στο GÖdÖllÖ, Ουγγαρία. Επίσκεψη του BP στο Mussolini με αφορμή την απορρόφηση των Προσκόπων από την Νεολαία (Balilla). Αντίστοιχες επαφές έγιναν και για την Νεολαία των Ναζί (Hitler Jugend)
1937
Ο BP γίνεται 80 ετών. 5ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Τζάμπορη στη Vogelenzang-Bloemendaal στην Ολλανδία. Ο BP παρευρίσκεται και συγκινημένος αποχαιρετά τους Προσκόπους.
Ταξιδεύει στην Ινδία. Επισκέπτεται το All-India Jamboree. Στην συνέχεια επισκέπτεται το πρώτο του Σύνταγμα, το 13ο Ουσάρων και παρακολουθεί την παρέλασή τους, την τελευταία πριν μηχανοποιηθούν.
Απονέμεται στον BP το Μετάλλιο της Αξίας από τον Βασιλέα Γεώργιο.
25 Νοεμβρίου. Ο BP με την σύζυγο του αναχωρούν για Κένυα, στο Nyeri όπου διαχειμάζει.
1938
25 Οκτωβρίου. Ο BP με την σύζυγο του αναχωρεί και πάλι από Αγγλία για Κένυα
1939
Ανακοινώνεται πως απονέμεται το Νόμπελ της Ειρήνης στον BP Η απονομή δεν γίνεται ποτέ γιατί ξέσπασε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος που βρίσκει τον BP στην Αφρική.
1941
8 Ιανουαρίου. Ο BP αφήνει την τελευταία του πνοή στην Κένυα.
1966
7 Δεκεμβρίου. Ένα τραγικό γεγονός που συνέβη στην Ελλάδα. Ο Michael KING, εγγονός του BP και υιός της Heather Grace, πνίγεται στο ναυάγιο του οχηματαγωγού «Ηράκλειο», στην Φαλκονέρα, προσπαθώντας να σώσει άλλος ναυαγούς, σύμφωνα με την μαρτυρία ενός από τους διασωθέντες.
1977
25 Ιουνίου. Θάνατος της Lady Olave St Clair Baden Powell στην Αγγλία. Οι στάχτες της μεταφέρονται και θάβονται στον τάφο του BP στην Κένυα.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Ο νους της νυχτερίδας

Με την συζήτηση για το ζωικό βασιλείο μου ήρθε η σκέψη να αντιγράψω κάτι που διάβασα σε ένα βιβλίο του Steven Law με τίτλο "Τι θέλει να πεί ο φιλόσοφος". Αντιγράφω λοιπόν το κείμενο και το αφιερώνω στην φίλη μου την Μυρσίνη που το Προσκοπικό της όνομα είναι "Νυχτερίδα". Το αφιερώνω επίσης στους Βαθμοφόρους των τμημάτων που πρέπει να βλέπουν και στο απόλυτο σκοτάδι...
"Ο νους της νυχτερίδας"
Η νόηση δεν αποτελεί ασφαλώς προνόμιο αποκλειστικά των ανθρώπων. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις νυχτερίδες. Προφανώς και αυτές διαθέτουν κάποιου είδους νόηση. Φαίνεται όμως οτι ο νους της νυχτερίδας διαφέρει σημαντικά απο τον δικό μας. Οι νυχτερίδες χρησιμοποιούν τον επονομαζόμενο ηχοεντοπισμό για να βρίσκουν το δρόμο τους. Εκπέμπουν έναν εξαιρετικά διαπεραστικό ήχο. Η συχνότητα του ήχου αυτού είναι τόσο υψηλή που το ανθρώπινο αυτί δεν είναι σε θέση να την συλλάβει. Ο ήχος ανακλάται στα διάφορα αντικείμενα που βρίσκονται γύρω απο την νυχτερίδα, παράγοντας έναν αντίλαλο, τον οποίο η νυχτερίδα συλλαμβάνει με τα μεγάλα και ευαίσθητα αυτιά της. Η ένταση αυτής της αντήχησης, η κατεύθυνση απο την οποία έρχεται και ο χρόνος που κάνει να φτάσει στο αυτί της επιτρέπουν στη νυχτερίδα να αποκτήσει μια είκονα για το τί βρίσκεται γύρω της. Αξιοποιώντας τον ηχοεντοπισμό, η νυχτερίδα είναι σε θέση να βλέπει ακόμα και στο απόλυτο σκοτάδι. Γι'αυτό οι νυχτερίδες κατορθώνουν να πετάνε τη νύχτα χωρίς να χτυπούν πουθενά...

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Πάντοτε ψηλά πετούμε...

Το Βουνό, το Δάσος, η Φύση γενικότερα είναι ο τόπος που το Προσκοπικό Παιχνίδι αποκτά άλλη διάσταση και δίνει την ευκαιρία στα παιδιά αλλά και στους Βαθμοφόρους να ζήσουν τη ζωή που ο Ιδρυτής της Κίνησης οραματίστηκε. Το Σαβατοκύριακο που μας πέρασε είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε "...ζωή προσκοπική", ανεβαίνοντας από το Σ.Σ. της Σφενδάλης στο αειθαλές εκκλησάκι του Αγίου Μερκουρίου στην Πάρνηθα.

Η προγραμματισμένη εκδρομή της Ομάδας, που οι Πρόσκοποι περίμεναν καρτερικά καιρό τώρα, ξεκίνησε με κρύο, συνεχίστηκε με βροχή, ξημερώθηκε με κεραυνούς και έληξε στο βαγόνι του τρένου της επιστροφής, όπου η ενωμοτία των Νυχτερίδων απέκτησε ένα νέο φίλο, τον Αϊντάι, μετανάστη από το Πακιστάν, ο οποίος ενδιαφέρθηκε να μάθει "τι είναι οι Πρόσκοποι?"! Η απάντηση που πήρε ήταν η ίδια ακριβώς που πήρε και ο Αθ. Λευκαδίτης, πριν από 100 χρόνια. Το ενδιαφέρον ή έστω η περιέργεια ενός ξένου ανθρώπου μετατράπηκε μέσα σε μια μόνο στιγμή σε περηφάνεια, αφού οι Πρόσκοποι παρουσίαζαν με ιδιαίτερη χαρά και λαχτάρα τα κατορθώματά τους στο βουνό, από το οποίο μόλις είχαν κατέβει. Σε έναν άγνωστο άνθρωπο, που δεν τον γνώριζαν και που πιθανότατα δε θα τον ξανασυναντήσουν. Ας παραδειγματιστούμε εμείς, οι ενήλικες Βαθμοφόροι, από τη χαρά, τη λαχτάρα και κυρίως την περηφάνεια που έδειξε η Ενωμοτία των Νυχτερίδων. Τόσο, ώστε να την επιδείξουμε σε έναν άγνωστο και όχι μεταξύ μας!
Κόνδορας
Α.Σ. 24ου Σ.Α/Π. Κολωνού

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Απλά πράγματα για τα μυρμήγκια, άλλά...

Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο με τίτλο «Η ομορφιά και η παραδοξότητα των κοινωνιών των μυρμηγκιών» (εκδ. «Norton, W.W.& Company») των Bert Holldobler και Edward Wilson. Οι συγγραφείς, πρωτοπόροι βιολόγοι, τιμημένοι με βραβείο Πούλιτζερ το 1990 για το βιβλίο τους «Ants», παρουσιάζουν στο νέο τους βιβλίο μια σύνθεση όλων των ανακαλύψεων και πληροφοριών που έχουν συλλέξει ως τώρα για τα μυρμήγκια. Θα ήταν ψέματα αν σας έλεγα ότι τα έντομα είναι το χόμπι μου, όμως με κέντρισε ο outsider τίτλος του βιβλίου. Άρχισα να το διαβάζω και έχοντας φτάσει ήδη στη μέση, σας μεταφέρω ορισμένα πράγματα που πραγματικά με εντυπωσίασαν.
Η ζωή των μυρμηγκιών είναι απίστευτα πολύπλοκη και ότι γνωρίζουμε γι' αυτήν βασίζεται σε έρευνες που έκαναν οι δύο συγγραφείς τα τελευταία 40 χρόνια. Η σύνθετη κοινωνία των μυρμηγκιών αυτορυθμίζεται και μπορεί να λειτουργεί ομαλότατα, σαν να ήταν ένας και μόνος σούπερ οργανισμός. Τα μυρμήγκια συνεργάζονται και καταφέρνουν να κατασκευάζουν ολόκληρες υπόγειες πόλεις, πραγματικά αρχιτεκτονικά θαύματα, με συστήματα εξαερισμού, δαιδαλώδεις διαδρόμους και πάμπολλες αίθουσες. Στις τελευταίες τοποθετούνται τα αβγά και οι προμήθειες τροφής οι οποίες συλλέγονται, μεταφέρονται τεμαχίζονται και αποθηκεύονται, με υποδειγματική ομαδική εργασία. Υπάρχουν ιδιαίτερα δωμάτια για τη βασίλισσα και την ανάπαυση των εργατριών. Υπάρχουν άλλα δωμάτια που μεταφέρονται τα τραυματισμένα μυρμήγκια για να δεχτούν την περιποίηση των συντρόφων τους, οι οποίοι εκκρίνουν ένα ειδικό υγρό και αλείβουν τους τραυματίες μέχρι να γίνουν καλά.
Μία αποικία μυρμηγκιών μπορεί να φιλοξενεί από μερικές χιλιάδες μέχρι και 20 εκατομμύρια μυρμήγκια. Ο τρόπος οργάνωσης της είναι αξιοθαύμαστος. Η πλειοψηφία των αποίκων είναι γένους θηλυκού, μυρμήγκια εργάτες με πολλαπλά καθήκοντα. Υπάρχουν ακόμα μεγάλα θηλυκά μυρμήγκια στρατιώτες με τεράστια σαγόνια, μυρμήγκια που χτίζουν, μυρμήγκια που φροντίζουν για την καθαριότητα και περιποιούνται τα μικρά, μυρμήγκια γεωργοί που καλλιεργούν μύκητες, μυρμήγκια αχθοφόροι, μυρμήγκια φυλλοκόποι, μυρμήγκια που αιχμαλωτίζουν και εκτρέφουν φυτόφθειρες από τις οποίες παίρνουν το μέλωμα για τροφή και γενικά μυρμήγκια όλων των ειδικοτήτων καθώς επίσης και αρσενικοί κηφήνες. Άγνωστος παραμένει ο τρόπος κατανομής των εργασιών. Αυτό που όμως είναι εξακριβωμένο είναι το γεγονός ότι η κατανομή είναι δίκαιη και κανένα μυρμήγκι δε "λουφάρει".
Κατά τη διάρκεια της ζωής τους τα μυρμήγκια μαθαίνουν, αποθηκεύουν μνήμες και καταγράφουν γεγονότα στα αισθητήρια όργανά τους. Θυμάστε το μύθο του Αισώπου, στον οποίο ο μέρμηγκας προνοεί για το μέλλον του; Πράγματι τα μυρμήγκια σχεδιάζουν τι θα κάνουν στη συνέχεια, αν δηλαδή θα τελειώσουν μια βαριά δουλειά, αν θα αναζητήσουν μια καινούρια, αν θα φυλάξουν σκοπιά ή θα αναπαυθούν. Επικοινωνούν μεταξύ τους με την επαφή των κεραιών τους, με ήχους από το σύρσιμο της κοιλιάς τους και με οσμές που βγάζουν ειδικοί αδένες που έχουν στο σώμα τους. Αναγνωρίζουν τις οσμές με τις κεραίες τους και βάζουν σημάδια με εκκρίσεις φερορμόνης για να αναγνωρίζουν τα μονοπάτια.
Η περιπλάνηση στο μαγευτικό κόσμο των μυρμηγκιών τελειώνει κάπου εδώ, λόγω χώρου. Τα υπόλοιπα θα σας τα πω όταν τελειώσω το διάβασμα ολόκληρου το βιβλίου.
Επιστρέφοντας τώρα στα προσκοπικά, κοινή είναι η διαπίστωση ότι τα τελευταία χρόνια, ενώ έγιναν αρκετά πράγματα σε παράπλευρους σημαντικούς τομείς, δεν τα πήγαμε αντίστοιχα καλά στο προσκοπικό παιχνίδι, το οποίο όμως αποτελεί και την ουσία της Κίνησης. Η τελευταία Γ.Σ., αντιλαμβανόμενη αυτήν την πραγματικότητα πληρέστερα από τον καθένα μας, κατέγραψε την επιθυμία της Κίνησης για αλλαγή πορείας και στροφή στον προσκοπισμό του τμήματος, της δράσης και του συναισθήματος. Δείχνοντας τη θέληση των βαθμοφόρων για μία ειλικρινή, ενωτική και συνεπή ηγεσία, εξέλεξε με ισχυρή εντολή ένα Δ.Σ., στη σύνθεση του οποίου περιέλαβε σημαντικό αριθμό νεότερων σε ηλικία βαθμοφόρων βάσης, αναγνωρίζοντας συγχρόνως το έργο και την προσφορά παλαιοτέρων στελεχών και κλείνοντας τα αυτιά της σε κινδυνολογίες και φοβικές κραυγές. Το Δ.Σ. με τη σειρά του έκανε κι αυτό ένα βήμα μπροστά, αναδεικνύοντας στη θέση του Γενικού Εφόρου ένα νέο άνθρωπο, βαθμοφόρο των έργων και συνάμα μεστό προσκοπικά μέσα από την ενεργό δράση και το προσκοπικό παιχνίδι.
Μπροστά μας υπάρχουν οι προκλήσεις του εκσυγχρονισμού και της προσαρμογής της Κίνησης στα δεδομένα της δεύτερης εκατονταετίας. Ο επαναπροσδιορισμός του διοικητικού μοντέλου, η απλοποίηση των διαδικασιών, η ελαχιστοποίηση της γραφειοκρατίας, η ανάδειξη ικανών στελεχών, η σύνδεση πράξης - εκπαίδευσης - διοίκησης, ο περιορισμός του συγκεντρωτισμού και του πατερναλισμού, η κάθετη υποστήριξη και εκπαίδευση, η προσαρμογή της μεθοδολογίας κ.α. αποτελούν ανάγκες που απαιτούν δράση, σύμπνοια, εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια. Ο Γενικός Έφορος και το επιτελείο του έχουν να διανύσουν μακρύ και δύσκολο δρόμο, έχοντας αναλάβει να οδηγήσουν την κίνηση μπροστά. Είναι αυτονόητο ότι ειδικά στα πρώτα τους βήματα, οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται την άδολη και αμέριστη στήριξη όλων, για να μπορέσουν απερίσπαστοι να φέρουν σε πέρας το προσκοπικό έργο, το οποίο άλλωστε αποτελεί και την πεμπτουσία της Κίνησης. Το Δ.Σ. από την πλευρά του μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην κοινή προσπάθεια, επωμιζόμενο τον πολύ σημαντικό φόρτο των οικονομικών, της ακίνητης περιουσίας, των δημόσιων και διεθνών σχέσεων και των άλλων σημαντικότατων υποχρεώσεων του Ιδρύματος.
Κάπου εδώ έρχονται πάλι στο νου μου αυτά που διάβασα στο βιβλίο για την οργάνωση των μυρμηγκιών. Αυτό που μένει να μάθω διαβάζοντας το υπόλοιπο του βιβλίου είναι αν στις κοινωνίες των συμπαθών εντόμων υπάρχουν επαναστάσεις (έχουμε ενδείξεις, αλλά οι ειδικοί δεν γνωρίζουν τα αίτια), ιδεολογίες, «γραμμές», «ομάδες», μυρμηγκοπατέρες, αντιπολιτεύσεις, αν υπάρχει άρνηση, κολλήματα με την εξουσία και καθεστωτικές αντιλήψεις.
Η συνεργασία βλέπετε είναι αυτή που καθόρισε την πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη του ανθρώπινου είδους και αυτή υπάρχει έντονη και στα μυρμήγκια.
Απλά πράγματα για τα μυρμήγκια, άλλά...

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Πέρασα τη γέφυρα

Αγαπητοί φίλοι,
Τα τελευταία 4 χρόνια είχα την ευτυχία να συμμετέχω στο επιτελείο της Γενικής Εφορείας με την ιδιότητα τα 2 πρώτα χρόνια του Αναπληρωτή Εφόρου Κλάδου Προσκόπων και τα 2 επόμενα με την ιδιότητα του Εφόρου Κλάδου. Κάθε φορά που σκέφτομαι για τον Κλάδο Προσκόπων στο μυαλό μου κυριαρχούν 3 λέξεις.
Είναι το μαθαίνω, ανακαλύπτω, μπορώ και να δείχνω.
Είναι οι 3 ίδιες λέξεις που χαρακτηρίζουν την αφίσα της Προόδου του Προσκόπου και αυτό που επιθυμεί κάθε Αρχηγός για τους Προσκόπους της Ομάδας του.
Είναι αυτό που πιστεύω ότι ο καθένας μας πρέπει να έχει στο νου στην Προσκοπική και προσωπική του ζωή.
Είναι εκείνο που ταπεινά πιστεύω ότι πρέπει να εκφράζει και την κίνησή μας, την ιδέα του Προσκοπισμού που όλοι υπηρετούμε.
Στα 4 αυτά χρόνια προσπάθησα να μάθω...
Να μάθω πόσο διαφορετικό είναι το ίδιο ζωηρό παιχνίδι σε μία Ομάδα της Κρήτης με μία Ομάδα της Καβάλας.
Να μαθαίνω κάτι καινούργιο σε κάθε Σχολή που βοηθούσα στο επιτελείο η είχα την ευθύνη σαν Αρχηγός και προσπάθησα να είμαι σχεδόν σε όλες σε όλη την Ελλάδα.
Να μαθαίνω καθημερινά ότι η μικρή παρέα που στους Προσκόπους λέμε Ενωμοτία είναι η δύναμή μας, η έμπνευσή μας και το καταφύγιό μας.
Να ανακαλύψω ανάγκες ανθρώπων που κάθε βδομάδα πρωταγωνιστούν στις δράσεις και δεν είναι άλλοι από τους Αρχηγούς Ομάδων.
Να έχω την χαρά να δω Προσκόπους με τα νέα σήματα των Ερασιτεχνικών Ασχολιών στη Στολή τους.
Να προσπαθήσω η εκπαίδευση στελεχών να είναι ένα δημιουργικό παιχνίδι για τα στελέχη μας.
Να πιστέψουμε όλοι μας ότι η ζωή της Ομάδας είναι απλή και αυτό είναι που την κάνει μαγική.
Πριν την ενεργή ενασχόλησή μου με τον Κλάδο μας είχα την αντίληψη και εγώ όπως και η πλειοψηφία των Βαθμοφόρων της βάσης ότι στο κεντρικό κτίριο της διοίκησης του Σ.Ε.Π, ότι στην "Πτολεμαίων" συγκεντρώνονται οι ειδικοί που έχουν χάσει όμως την επαφή τους με την "βάση". Με χαρά διαπίστωσα αρκετά νωρίς ότι δεν είναι έτσι και είχα την ευτυχία τους περισσότερους να τους γνωρίσω στη δράση και να μάθω μαζί τους. Η ευχή μου φίλοι μου είναι ότι έτσι πρέπει όλοι μας να αντιμετωπίζουμε την Γενική Εφορεία. Σαν ένα σύνολο εκπαιδευμένου επιτελείου που μπορεί να ενισχύσει το πρόγραμμά μας και τις προσπάθειές μας.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους που άνοιξαν τα Συστήματά τους και τις καρδιές τους στις επισκέψεις ανά την Ελλάδα.
Να ζητήσω συγνώμη σε όλους που δεν κατάφερα να πλησιάσω και να ακούσω.
Είμαι χαρούμενος γιατί τα 4 αυτά χρόνια απέκτησα 2 αδερφούς που ήμασταν μαζί σε κάθε στιγμή, στα εύκολα και τα δύσκολα, στα ευχάριστα και στα λιγότερο ευχάριστα. Τον Ζαχαρία Αντωνιάδη, τον Ενωμοτάρχη μου, τον άνθρωπο που μπήκαμε στο ίδιο πλοίο και τον Χριστόφορο Μητρομάρα τον Υπενωμοτάρχη μου που ήταν δίπλα μου σε κάθε στιγμή. Όλους τους πραγματικούς φίλους που λειτούργησαν σαν "Γλάροι". Ο Γλάρος έχει την ικανότητα να δείχνει το δρόμο στα πλοία αλλά και να βρίσκει και ασφαλές λιμάνι.
Θα θυμίσω στο Γενικό μας Έφορο κάτι που μου είχε πει στο βουνό... "Εσύ όπως και αρκετοί ακόμα έχετε περάσει τη γέφυρα, που κάποιος περνάει όταν αποφασίζει να αφιερώσει την ζωή του στην κίνηση και να είναι για πάντα εδώ." Και υπόσχομαι σε όλους ότι θα βρίσκομαι πάντα εδώ γιατί πέρασα τη γέφυρα με δεμένα τα μάτια....
Σας ευχαριστώ όλους και εύχομαι η Ομάδα μας να παραμείνει "Σαν την Ομάδα στον κόσμο παρέα καμιά".

Κων/νος Πατινιωτακης
mail: patiniotakis78@yahoo.gr

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Ανιχνευτικό Εργαστήριο Ψηφιακών Μέσων Παρουσίασης

Η εικόνα και ο ήχος είναι δύο στοιχεία μαγικά. Η σύζευξή τους προκαλεί ιδιαίτερα και μοναδικά συναισθήματα. Στην εποχή μας, οι εφαρμογές για την αξιοποίηση των δύο αυτών μέσων εξελίσσονται ως προς τη χρήση και την απόδοση τους ραγδαία, μια και είναι πολύ σημαντικό το συναίσθημα να περνά στο κοινό μίας οπτικοακουστικής παρουσίασης.
Έτσι λοιπόν η γνώση των κατάλληλων δημιουργικών εργαλείων ήχου και εικόνας αποτελεί εφόδιο υψηλής ποιότητας για τον καθένα. Πολύ δε περισσότερο για τους Ανιχνευτές και τις παρουσιάσεις τους, ακρογωνιαίο λίθο για την πρόοδό τους στην Κοινότητα και γενικότερα στη ζωή τους και μοχλό για την καλλιέργεια της φαντασίας τους ως στοιχείου της προσωπικότητάς τους.
Η ποιότητα είναι επιλογή και απαιτεί γνώση και το κυριότερο όρεξη και κέφι για δουλειά. Έτσι, ο Κλάδος Ανιχνευτών της Τ.Ε Κεραμεικού - Κολωνού, πραγματοποίησε ένα Ανιχνευτικό Εργαστήριο με θέμα «Ψηφιακά Μέσα Παρουσίασης», το οποίο παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι Ανιχνευτές που συμμετείχαν. Το Εργαστήριο πραγματοποιήθηκε με ειδικό συνεργάτη τον Υ.Κ.Α. της Τ.Ε. Κωνσταντίνο Σταθιά (Γκιώνη) και project τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον μεγάλο Οδυσσέα Ελύτη.

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Το τέλος του κυνισμού

Κυνισμός: Ο κυνισμός αναγνωρίζει την απόσταση ανάμεσα στην ιδεολογική μάσκα και στην πραγματικότητα, εξακολουθεί όμως να βρίσκει λόγους για να κρατήσει τη μάσκα. Ο κυνισμός δεν είναι μια ευθέως ανήθικη θέση, είναι μάλλον η ηθικότητα στην υπηρεσία της ανηθικότητας. Το μοντέλο της κυνικής σοφίας είναι να συλλαμβάνει την εντιμότητα ως την υψηλότερη μορφή ατιμίας και την ηθική ως την υψηλότερη μορφή ακολασίας ή την αλήθεια ως την αποτελεσματικότερη μορφή ψεύδους. Σύμφωνα με την προσέγγιση ενός αμφιλεγόμενου στοχαστή, κυνισμός είναι να μην πιστεύεις σε κάτι αλλά να πράττεις σαν να πιστεύεις σε αυτό, υιοθετώντας έτσι ένα κυνικό σύνδρομο ως στάση ζωής. Πρόκειται για μια συνθήκη που έχει τρομακτικές συνέπειες σε σχέση με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο μας και εισάγει, από μια άλλη σκοπιά, τη γνωστή κριτική περί της κυνικής κοινωνίας όπου το σύστημα νομιμοποιείται μέσω της δυσπιστίας απέναντι σε αυτό.
Στον αντίποδα ο προσκοπισμός, που γαλούχησε και γαλουχεί παιδιά με τις Αρχές του και το προσωπικό παράδειγμα. Στάση ζωής, αυτονόητη μέσα στο Προσκοπικό Σύστημα, άντε και στην Τοπική Εφορεία. Από εκεί και πάνω η διοίκηση έχει δικούς της κανόνες. Κατά καιρούς όλοι μας, όλο και κάτι έχουμε ακούσει. Κάτι που έγινε και καμία σχέση δεν είχε με τις Αρχές και το προσωπικό παράδειγμα. Κάτι που κάποιοι έκαναν, κάποιοι σκέπασαν, κάποιοι ήξεραν και δεν μίλησαν. Ε και; Συγκάλυψη; Συναλλαγή; Α, όλα κι όλα. Δε γίνεται να διοικείς με το σταυρό στο χέρι. Η διοίκηση οφείλει να στηρίζει τους φίλους της. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Όποιος μιλάει για ήθος είναι υποκριτής και θέλει το κακό του Σώματος. Κι ο ένας δείχνει τον άλλον. Κι αυτό εμείς το δεχτήκαμε, σαν αναγκαίο κακό (έστω), που δεν μας αφορά άμεσα (τουλάχιστον). Εμάς μας ενδιαφέρει το «προσκοπικό παιχνίδι». Δεν ασχολούμαστε μ’ αυτά. Και συνεχίσαμε. Και γίναμε σιγά – σιγά κυνικοί.
Αδέλφια, η Κίνηση χρειάζεται τομές. Απαιτήστε οι άνθρωποι που ασκούν διοίκηση να είναι το προσωπικό παράδειγμα για σας σε ικανότητα και χαρακτήρα και να σας κάνουν καλύτερους, ακριβώς όπως κάνετε κι εσείς με τα παιδιά σας. Και αν υπάρχει κάτι που κάθε σκεπτόμενος βαθμοφόρος οφείλει να κάνει, σήμερα κιόλας, με ευαισθησία πάνω απ’ όλα απέναντι στον εαυτό του και απέναντι στις επόμενες γενιές αυτό είναι…
να σκοτώσει τον κυνισμό μέσα του.