Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Πέρασα τη γέφυρα

Αγαπητοί φίλοι,
Τα τελευταία 4 χρόνια είχα την ευτυχία να συμμετέχω στο επιτελείο της Γενικής Εφορείας με την ιδιότητα τα 2 πρώτα χρόνια του Αναπληρωτή Εφόρου Κλάδου Προσκόπων και τα 2 επόμενα με την ιδιότητα του Εφόρου Κλάδου. Κάθε φορά που σκέφτομαι για τον Κλάδο Προσκόπων στο μυαλό μου κυριαρχούν 3 λέξεις.
Είναι το μαθαίνω, ανακαλύπτω, μπορώ και να δείχνω.
Είναι οι 3 ίδιες λέξεις που χαρακτηρίζουν την αφίσα της Προόδου του Προσκόπου και αυτό που επιθυμεί κάθε Αρχηγός για τους Προσκόπους της Ομάδας του.
Είναι αυτό που πιστεύω ότι ο καθένας μας πρέπει να έχει στο νου στην Προσκοπική και προσωπική του ζωή.
Είναι εκείνο που ταπεινά πιστεύω ότι πρέπει να εκφράζει και την κίνησή μας, την ιδέα του Προσκοπισμού που όλοι υπηρετούμε.
Στα 4 αυτά χρόνια προσπάθησα να μάθω...
Να μάθω πόσο διαφορετικό είναι το ίδιο ζωηρό παιχνίδι σε μία Ομάδα της Κρήτης με μία Ομάδα της Καβάλας.
Να μαθαίνω κάτι καινούργιο σε κάθε Σχολή που βοηθούσα στο επιτελείο η είχα την ευθύνη σαν Αρχηγός και προσπάθησα να είμαι σχεδόν σε όλες σε όλη την Ελλάδα.
Να μαθαίνω καθημερινά ότι η μικρή παρέα που στους Προσκόπους λέμε Ενωμοτία είναι η δύναμή μας, η έμπνευσή μας και το καταφύγιό μας.
Να ανακαλύψω ανάγκες ανθρώπων που κάθε βδομάδα πρωταγωνιστούν στις δράσεις και δεν είναι άλλοι από τους Αρχηγούς Ομάδων.
Να έχω την χαρά να δω Προσκόπους με τα νέα σήματα των Ερασιτεχνικών Ασχολιών στη Στολή τους.
Να προσπαθήσω η εκπαίδευση στελεχών να είναι ένα δημιουργικό παιχνίδι για τα στελέχη μας.
Να πιστέψουμε όλοι μας ότι η ζωή της Ομάδας είναι απλή και αυτό είναι που την κάνει μαγική.
Πριν την ενεργή ενασχόλησή μου με τον Κλάδο μας είχα την αντίληψη και εγώ όπως και η πλειοψηφία των Βαθμοφόρων της βάσης ότι στο κεντρικό κτίριο της διοίκησης του Σ.Ε.Π, ότι στην "Πτολεμαίων" συγκεντρώνονται οι ειδικοί που έχουν χάσει όμως την επαφή τους με την "βάση". Με χαρά διαπίστωσα αρκετά νωρίς ότι δεν είναι έτσι και είχα την ευτυχία τους περισσότερους να τους γνωρίσω στη δράση και να μάθω μαζί τους. Η ευχή μου φίλοι μου είναι ότι έτσι πρέπει όλοι μας να αντιμετωπίζουμε την Γενική Εφορεία. Σαν ένα σύνολο εκπαιδευμένου επιτελείου που μπορεί να ενισχύσει το πρόγραμμά μας και τις προσπάθειές μας.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους που άνοιξαν τα Συστήματά τους και τις καρδιές τους στις επισκέψεις ανά την Ελλάδα.
Να ζητήσω συγνώμη σε όλους που δεν κατάφερα να πλησιάσω και να ακούσω.
Είμαι χαρούμενος γιατί τα 4 αυτά χρόνια απέκτησα 2 αδερφούς που ήμασταν μαζί σε κάθε στιγμή, στα εύκολα και τα δύσκολα, στα ευχάριστα και στα λιγότερο ευχάριστα. Τον Ζαχαρία Αντωνιάδη, τον Ενωμοτάρχη μου, τον άνθρωπο που μπήκαμε στο ίδιο πλοίο και τον Χριστόφορο Μητρομάρα τον Υπενωμοτάρχη μου που ήταν δίπλα μου σε κάθε στιγμή. Όλους τους πραγματικούς φίλους που λειτούργησαν σαν "Γλάροι". Ο Γλάρος έχει την ικανότητα να δείχνει το δρόμο στα πλοία αλλά και να βρίσκει και ασφαλές λιμάνι.
Θα θυμίσω στο Γενικό μας Έφορο κάτι που μου είχε πει στο βουνό... "Εσύ όπως και αρκετοί ακόμα έχετε περάσει τη γέφυρα, που κάποιος περνάει όταν αποφασίζει να αφιερώσει την ζωή του στην κίνηση και να είναι για πάντα εδώ." Και υπόσχομαι σε όλους ότι θα βρίσκομαι πάντα εδώ γιατί πέρασα τη γέφυρα με δεμένα τα μάτια....
Σας ευχαριστώ όλους και εύχομαι η Ομάδα μας να παραμείνει "Σαν την Ομάδα στον κόσμο παρέα καμιά".

Κων/νος Πατινιωτακης
mail: patiniotakis78@yahoo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου