Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Η παρέα που πεταξε ψηλά

Εγώ θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για την παρέα και την κατανόηση σαν ο μικρότερος της παρέας των σοφών. Θεωρώ οτι τις μέρες του Τζάμπορη μοιραστήκαμε τα ίδια προβλήματα και ανησυχίες που σαν αποτέλεσμα στο τέλος έχουν να μας κάνουν φίλους για πάντα. Πιστέυω οτι η ευκαιρία που έιχαμε ήταν μοναδική και ο ρόλος τελικά ελάχιστη σημασία έχει όταν ο Αρχηγός της δράσης μπορούσε να μας διαχειριστεί σαν Ενωμοτάρχες για το επιτελείο μας, σαν Αρχηγούς Ομάδας για τις Ομάδες που είχαμε, σαν Αρχηγούς Υποκατασκήνωσης για όλα τα παιδιά. Θα θυμάμαι πάντα και τα καλά και τα λιγότερο καλά γιατί όλα στο τέλος συμπληρώνουν το παζλ της ανάμνησης και της εμπειρίας.
Ισως η δράση να αποθέωσε τον χρυσό κανόνα ότι η ανακάλυψη έγινε πριν 100 χρόνια και όχι απο εμάς. Είχαμε όμως την τεράστια ευθύνη να συνεχισουμε αυτό που βρήκαμε και με την ευκαιρία που μας δώθηκε να το σεβαστούμε και να το εξελήξουμε.
Ολοι εμείς παρέα συγκεντρώνοντας την εμπειρία μπορεί να δημιουργούμε τον αριθμό 100 σε Κατασκηνώσεις Ομάδας Προσκόπων αλλα σε Τζάμπορι τον αριθμό 1. Και μιας και αναφέρω τον αριθμό 1, ο Α1 ο Αρχηγός μας δηλαδί ήταν εκεί όταν εμείς δεν τον βλέπαμε και στα εύκολα και στα δύσκολα. Και τον ευχαριστώ προσωπικά που για μένα ήταν εκεί στα δύσκολα.

Καλή αντάμωση σε όλους
Κώστας Πατινιωτάκης
Φλαμίνγκο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου