Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Για την Κατασκήνωση


Αγαπητοί φίλοι και φίλες

Το απόγευμα έτυχε να περνάω από το κέντρο της Αθήνας...
Φωνές, φασαρία, συγκρούσεις, αξίες χαμένες, όνειρα που απομακρύνονται. Πραγματικά ένιωσα πρώτη φορά στεναχώρια, θλίψη...
Και πάντα όταν υπάρχει μια άσχημη εικόνα ο νους πηγαίνει στις καλές στιγμές, για να μπορεί να αποβάλει την κακή σκέψη...
Ήταν η ώρα που αρχίζουν οι πρώτες απογευματινές. Συνήθως πηγαίνουμε στην θάλασσα και πάντα μου άρεσε στις Κατασκηνώσεις να κατεβαίνω τελευταίος προς την θάλασσα και να επιστρέφω πρώτος.
Ίσως επειδή ήθελα να χαρίσω στον εαυτό μου αυτή την μοναδική ηρεμία και την ευχαρίστηση της Κατασκήνωσης. Λίγο αργότερα επιστρέφει και η Ομάδα...

Γρήγορα στα ντους τελευταίας τεχνολογίας που διαθέτουμε, οι υπεύθυνοι μαγειρείου να πάρουν το απογευματινό και ο Πέτρος να ετοιμάζεται γιατί θα παρουσιάσει την ερασιτεχνική του ασχολία. Η Μαρία δεν προλαβαίνει να την παρακολουθήσει γιατί έχει να στήσει τους σταθμούς για το βραδινό παιχνίδι περιπέτειας. Οι λάμπες άναψαν και η Κατασκήνωση θυμίζει μια μικρή πολιτεία με τον ιδανικό φωτισμό..
Το βραδινό μακαρόνια...και το μήνυμα φεύγει στις Ενωμοτίες... "Περίεργη κίνηση στην Κατασκήνωση και ο 007 θα προσγειωθεί σε 26 λεπτά στην παραλία για την μεγαλύτερη αποστολή που είχε ποτέ.. Να είστε εκεί με φακούς, σφυρίχτρα και τις πυξίδες σας..". Ο 007 παρέα με Αετούς, Λέοντες και Πάνθηρες τα κατάφεραν για άλλη μια φορά..
Πανηγύρι στις Ενωμοτίες και ο Ενωμοτάρχης.. συνεπής: "Άντε ρε... Ελάτε πρέπει να κάνουμε αξιολόγηση. Πάλι θα πάω στο Συμβούλιο Τιμής καθυστερημένος ".
Το Συμβούλιο τιμής έχει για ακόμα μια μέρα μείζονα θέματα..
- Αρχηγέ τι θα κάνουμε με τον Δημήτρη; Συνέχεια του εξηγώ αλλά δεν ακούει.
- Μπορώ σήμερα να φυλάξω πρώτος γιατί δύο βράδια τώρα πηγαίνω 2 με 3
- Σήμερα η μέρα μας άρεσε!
- Πρέπει να δείχνετε περισσότερο σαν Ενωμοτία.
- Θέλει ο Υπενωμοτάρχης να συμπληρώσει κάτι;

Άλλη μια μέρα τελείωσε. Μια μέρα που ζήσαμε την μαγεία της Κατασκήνωσης. Δεν θέλω να ανοίξω τα ματιά μου. Είμαι ευτυχισμένος που ο θεός με ευλόγησε να ζω όλα αυτά τα χρόνια την Κατασκήνωση. Την δική μας πολιτεία...
Μερικοί ίσως να είναι ήδη εκεί και άλλοι να ξεκινάνε σε λίγες μέρες...

Καλές κατασκηνώσεις σε όλους..
Και κάθε μέρα στην ζωή μας να γίνει σαν της Κατασκήνωσης... μαγική

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Το μνημόνιο της καρδιάς μας


Είναι αρκετές οι μέρες που όλοι μας νιώθουμε υποταγμένοι στα σημεία των καιρών, στο πνεύμα των ημερών, στην πληγωμένη περηφάνια... Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με την πολιτική στην λογική της ένθερμης υποστήριξης, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω και άποψη. Ανησυχώ με τα νέα που μόνο ευχάριστα δεν είναι, προβληματίζομαι για το μέλλον που δείχνει αβέβαιο…
Θα μου πείτε γιατί όλος αυτός ο πρόλογος... Ο υπόλοιπος κόσμος, δεν ανησυχεί; Δεν σκέφτεται; Είναι σίγουρο πως ναι.

Ήθελα ΠΟΛΥ λοιπόν σήμερα να γράψω κάτι εδώ στην παρέα του Γεια Χαρά! Δεν θα πρωτοτυπήσω και θα γράψω για την "τρόικα". Σήμερα το βράδυ είχα την ευκαιρία να δω από κοντά ένα από τα τρία μέλη της.

Είχε ακουμπήσει το μνημόνιο στο αναλόγιό του και με το χέρι του έδινε τον ρυθμό. Ξεφυλλίζοντας μια - μία τις σελίδες άκουγα για την Ελλάδα που δεν έζησα... "Σαββατόβραδο στην Καισαριανή" "Γεια σου χαρά σου Βενετία" "Έβαλε ο Θεός σημάδι"… Νιώθω ΠΟΛΥ χαρούμενος που υπάρχει και αυτή η Ελλάδα. Που για ολόκληρες δεκαετίες ο Μάνος, ο Μίκης και ο Σταύρος Ξαρχάκος συναγωνίζονται ποιος θα μας μαγέψει περισσότερο.. Η Τρόικα.

Τόσο επίκαιρα όσο ποτέ όλα τα τραγούδια σήμερα... "Η μπαλαντα του Κεμάλ" "Το δίχτυ"…
Οι φωνές των δυο νέων ερμηνευτών επίσης μαγικές. Νατάσσα Μποφίλιου και Γιάννης Χαρούλης. Συγκρατήστε τα ονόματα. Θα μας χρειαστούν για το μέλλον.
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα τρόποι να ξεφεύγουμε. Και να θυμόμαστε και την άλλη Ελλάδα. Ο Σταύρος Ξαρχάκος, με το έργο του και την μουσική παιδεία που μας διδάσκει, θα μπορούσε να έχει και αυτός ένα βήμα και να "πιάσει" μικρόφωνο. Να είναι και αυτός τιμητής των πάντων. Ευτυχώς όμως προτίμησε να μην μπει σε κανένα κότερο αλλά να μας ταξιδεύει σε "Θάλασσα πλατιά", δανειζόμενος τις νότες από τον Μάνο. Να μας ξυπνάει τις αισθήσεις και τις παραισθήσεις. Να μας φωνάζει πως είναι η ζωή γλυκιά. Γεια και χαρά λοιπόν και να ελπίσουμε οι μέρες μας να γίνουν καλύτερες.

Σήμερα για την παγκόσμια ημέρα της μουσικής διοργανώθηκε συναυλία στο κέντρο της Αθήνας υπό την διεύθυνση του Σταύρου Ξαρχακου. Ήταν ένα μουσικό ταξίδι με δημιουργίες του Μάνου Χατζηδάκη, τού Μίκη Θεοδωράκη και του Σταύρου Ξαρχακου. Σας γράφω μερικές πληροφορίες για την ζωή και το έργο του σημερινού μας φίλου που προτιμά να μιλάει με νότες…

Γύρω στα 1963, ένας νέος ταλαντούχος δημιουργός κάνει την εμφάνισή του στο καλλιτεχνικό στερέωμα της Ελλάδας, ο Σταύρος Ξαρχάκος που φέρνει τη δική του μουσική πρόταση, δίνοντας και μια λύση στο «μουσικό διπολισμό», που οι δύο πρώτοι μεγάλοι δημιουργοί Μ. Xατζιδάκις και Μ. Θεοδωράκης παραλίγο να προκαλέσουν και που κόντευε να εξελιχθεί σε «ιερό πόλεμο» στο χώρο της μουσικής: Αποτέλεσμα της προτίμησης του κοινού στον έναν από τους δύο. Σ' αυτό συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό οι ιδεολογικές, οι πολιτικές αλλά και οι αισθητικές αντιλήψεις και εκτιμήσεις του φιλόμουσου κοινού.
Πολύ νεότερος των δύο πρώτων, ο Σταύρος Ξαρχάκος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 14 Μαρτίου του 1939, όπου και μεγάλωσε. Από την αρχή της σταδιοδρομίας του ο εκλεκτό ς συνθέτης διακρίνεται ως εξαίρετος τραγουδοποιός και ξεχωρίζει για τις ευρηματικές μελωδικές γραμμές των τραγουδιών του, κατορθώνοντας να δημιουργήσει το προσωπικό του ύφος κάτω από τη σκιά των δύο μεγάλων Μ. Θεοδωράκη και Μ. Xατζιδάκι. Ήταν πολύ φυσικό μέχρις ενός σημείου να έχει επηρεαστεί από τους δύο πρώτους. Όμως δεν τους αντιγράφει. Τουναντίον, παίρνοντας τη σκυτάλη απ' αυτούς, προχωρεί σε δικές του μουσικές αναζητήσεις και, ανταποκρινόμενος στα κελεύσματα των καιρών, καταφέρνει με το νεανικό ταμπεραμέντο του να δημιουργήσει τη δική του μουσική γλώσσα, απλή και κατανοητή στο ευρύ κοινό.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και στην αρχή της σταδιοδρομίας του γράφει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Πρώτη του μεγάλη επιτυχία είναι η μουσική που έγραψε για την κινηματογραφική ταινία «Κόκκινα Φανάρια» το 1963. Τα τραγούδια «Άπονη ζωή», «Φτωχολογιά» και το «Παράπονο» έγιναν από τη πρώτη στιγμή μεγάλες επιτυχίες. Κάτω από τον ίδιο τίτλο κυκλοφορεί και ο πρώτος του μεγάλος δίσκος που πλουτίζεται με τις επιτυχίες «Καισαριανή», «Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι» και άλλα ωραία τραγούδια, όλα σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. Την ίδια περίπου εποχή, γύρω στο 1964, γράφει τις επιτυχίες «Τα δάκρυά μου είναι καυτά» και «Βαρκαρόλα» σε στίχους Βαγγέλη Γκούφα από την ταινία «Ταξίδι». Ακολουθούν τα τραγούδια «Όνειρο δεμένο», «ο χορός του Σάκαινα» αλλά και το αξεπέραστο «Χάθηκε το φεγγάρι», σε στίχους Βαγγέλη Γκούφα από την ταινία «Λόλα». Με ερμηνεύτρια τη μεγάλη Βίκυ Μοσχολιού, που τότε έκανε τα πρώτα βήματά της, γίνεται «κλασικό» στο είδος του.
Ταλαντούχος δημιουργός ο Σταύρος Ξαρχάκος, «πατώντας» -γερά στις ρίζες του λαϊκού τραγουδιού, -γύρω στο 1966 γράφει τις μεγάλες του επιτυχίες «Υπομονή» και «Τα τραίνα που φύγαν». Ωστόσο ο δίσκος που κάνει ιδιαίτερη αίσθηση στο πλατύ κοινό είναι το «Ένα μεσημέρι» σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Όλοι οι Έλληνες τραγουδούν «Στου Όθωνα τα χρόνια», «Μάτια βουρκωμένα», «Άσπρη μέρα και για μας», «Λευτέρης» κτλ. Ανήσυχο πνεύμα, παρά την καθιέρωση που γνώρισε, το 1967 πηγαίνει στο Παρίσι όπου, για 4 χρόνια παίρνει μαθήματα σύνθεσης από τη Nadia Boulanger. Συνεχίζει τις σπουδές του στο ]ulliard School of Music της Νέας Υόρκης με τον David Diamond μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '70. Όλ' αυτά τα χρόνια ο Ξαρχάκος τα περνάει μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού, μελετώντας και γράφοντας διαρκώς μουσική. Μελέτησε επίσης διεύθυνση ορχήστρας, αρμονία και σύνθεση. Όλες αυτές οι γνώσεις του στη λόγια μουσική δεν τον απομακρύνουν από τον αρχικό στόχο του που είναι η σύνθεση έργων στην έντεχνη λαϊκή μουσική. Από τα έργα της λόγιας μουσικής παραθέτουμε: «Σουίτες Μπαλέτου», «Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα», «Κοντσέρτο για κρουστά, πιάνο, φωνή και έγχορδα», «14 τραγούδια για κλασική κιθάρα» και «Αναμνήσεις - σουίτα για ορχήστρα», «Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας, καντάτα σε ποίηση Φρ. Γκαρθία Λόρκα». Έχει κυκλοφορήσει πάνω από 50 δίσκους, όπως «Νυν και αεί», «Συμφωνία της Γιάλτας και της πικρής αγάπης», «ο Δείπνος ο Μυστικός», «Τα Κατά Μάρκον», «Θεμιστοκλέους 43» και «Ελλάς χωρίς ερείπια».
Δεν μπορούμε όμως, να μη σταθούμε στο βραβευμένο έργο «Το Ρεμπέτικο» (1983) σε σκηνοθεσία Κώστα Φέρρη, όπου ο Ξαρχάκος έχει ξεπεράσει τον ίδιο τον εαυτό του. Με τη δεξιοτεχνική μουσική του γραφίδα έγραψε μελωδίες βασισμένες στο -γνήσιο ρεμπέτικο τραγούδι, σε ευρηματικές ενορχηστρώσεις και κατάφερε να μας μεταφέρει στους μαγευτικούς κόσμους του ρεμπέτικου είδους: τραγούδια που αργότερα ερμήνευσαν και πολλοί άλλοι αξιόλογοι τραγουδιστές. Βέβαια αρκετά έργα του έχουν βραβευτεί σε διάφορα φεστιβάλ.
Με πολλαπλά ενδιαφέροντα, ο Σταύρος Ξαρχάκος, στη δεκαετία του '80 συμμετείχε ενεργά και στην πολιτική. Εξελέγη πρώτα ως Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων και αργότερα ως Αντιδήμαρχος Πολιτιστικών Θεμάτων, συμβάλλοντας δραστικά στην ανέλιξη των καλλιτεχνικών δρώμενων της Αθήνας. Δύο φορές είχε εκλεγεί βουλευτής Αθηνών. Το 1999 εξελέγη ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Το Μάιο του 1994 ανακηρύχτηκε Διδάκτωρ Καλών Τεχνών σε Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Επίσης είναι καλλιτεχνικός Διευθυντής και Μαέστρος της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής.
Όσοι ευτύχησαν να παρακολουθήσουν το Σταύρο Ξαρχάκο να διευθύνει την ορχήστρα του στη διάρκεια συναυλίας, ιδιαίτερη εντύπωση έκαμε η άνεση, η δεξιοτεχνία, οι ποικιλόχρωμοι χρωματισμοί, το σφρίγος, η ζεστασιά στο κάθε τραγούδι του, καθώς και η αμεσότητα που είχε με τους ερμηνευτές και τους μουσικούς του. Προ πάντων, όμως, ο σεβασμός του απέναντι στο κοινό του, απόρροια της συγκροτημένης προσωπικότητας, του ταλέντου, αλλά και της άρτιας τεχνικής του κατάρτισης.

Οι πληροφορίες είναι από την σχολική εργασία μαθητή της Γ ' Γυμνασίου του Πειραματικού μουσικού Γυμνασίου του Αγρινίου.

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος 2011


Κάνοντας το Νόμο μας πράξη, οι Πρόσκοποι της Αθήνας συμμετείχαμε την Κυριακή 5 Ιουνίου 2011 στη δράση 100 Πάρκα και Χώροι Πολιτισμού, που διεξήχθη στο Αρχαιολογικό Πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνος σε μια από τις ιστορικότερες συνοικίες της πόλης των Αθηνών.



Στη δράση συμμετείχαν Λυκόπουλα, Πρόσκοποι και Βαθμοφόροι από τις Τοπικές Εφορείες Κεραμεικού-Κολωνού, Άρεως και Παγκρατίου, καθώς και πλήθος γονέων και περίοικων της ευρύτερης περιοχής της Ακαδημίας Πλάτωνος και του Κολωνού. Επίσης, μας επισκέφθηκαν μέλη του Δ.Σ. του Σ.Ε.Π. καθώς και ο Έφορος Περιοχής Αττικής. Όλοι έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο και ενδιαφέρον για την καθαριότητα και την απομάκρυνση ξερών χόρτων και κλαδιών από σημεία του πάρκου όπως τα αρχαία λουτρά, το υδραγωγείο και την παλαίστρα.


Η δράση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, καθώς το αποτέλεσμα ήταν να καθαριστεί μία πολύ μεγάλη περιοχή του πάρκου και να αναδειχθούν σημεία σημαντικής αρχαιολογικής και ιστορικής σημασίας, που μέχρι χθες καλύπτονταν από αγριόχορτα και ξερά κλαδιά.


Για την πραγματοποίηση της δράσης σημαντική και πολύτιμη ήταν η βοήθεια της Γ' Εφορείας Κλασσικών & Προϊστορικών Αρχαιοτήτων, του Δήμου Αθηναίων καθώς και εταιριών χορηγών υλικών και εργαλείων. Στο τέλος της δράσης, αν και ήμασταν κουρασμένοι όλοι αισθανόμασταν υπερήφανοι και χαρούμενοι για την προσπάθεια και το αποτέλεσμα.

Πάντα Ψηλότερα.

Παύλος Συμπεράς-Κόνδορας
Αρχηγός 24ου Σ. Α/Π Κολωνού



Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Κατασκήνωτικές ...Σκέψεις


Στον καθένα και στην καθεμία Αρχηγό ξεχωριστά αξίζει ένα μεγάλο μπράβο, γιατί για ένα ακόμα καλοκαίρι, όπως τα τελευταία 101 χρόνια, Λυκόπουλα, Πρόσκοποι, Ανιχνευτές και μέλη του Προσκοπικού Δικτύου θα ζήσουν την μαγική εμπειρία της Κατασκήνωσης, της Μεγάλης Δράσης, του Ταξιδιού.
Προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδιά, προσπαθούμε να τους παρέχουμε βιώματα και εμπειρίες ζωής. Δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας, για κάτι που ακούγεται απλό, αλλά αποδεδειγμένα στις μέρες μας φαντάζει ακατόρθωτο… Να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο!
Πόσες είναι οι Κατασκηνώσεις που δημιούργησαν φιλίες παντοτινές, στιγμές δυνατές, βιώματα που μας βοηθάνε να καταλάβουμε από την παιδική μας ηλικία ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι που φανταζόμαστε. Να φτιάξουμε την μικρή πολύ καλά οργανωμένη πολιτεία, να ανακαλύψουμε απόκρυφα χωριά του τόπου μας, να ζήσουμε την περιπέτεια της ηλικίας μας.
Όλοι οι κόποι και η ευχάριστη κόπωση, για το που θα βρω χώρο Κατασκήνωσης, τα τρόφιμα, πως θα διαμορφωθεί ο χώρος, το πρόγραμμα να είναι ελκυστικό, να κλείσω γρήγορα εισιτήρια, να έρθουν όλα τα παιδιά, να με εμπιστευτούν οι γονείς.
Με το έντυπο που διαβάζετε, προσπαθούμε να μεταφέρουμε εμπειρίες και απαντήσεις στην τελευταία ανησυχία «Να με εμπιστευτούν οι γονείς…». Για το έντυπο εργάστηκαν χιλιάδες Αρχηγοί που «όνειρο ακριβό τους είχαν κάνει ...να αλλάξουν τον καιρό».
Για το έντυπο μας βοήθησε η 29η Κατασκηνωτική Τεχνική Κλάδου Λυκοπούλων, όπου δόθηκε η δυνατότητα σε όσους συμμετείχαν, να ανταλλάξουν απόψεις για την Παιδαγωγική διάστασή της Κατασκήνωσης. Μας βοήθησε επίσης η πολύτιμη εμπειρία του Γιάννη Μιχάλη που μας έδωσε την αφορμή να μοιραστούμε το αυτονόητο.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ…
  • ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ - ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ - ΚΛΙΣΕΙΣ - ΤΑΛΕΝΤΑ (ΘΕΑΤΡΟ, ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΛΠ.)
  • ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ...Η ΤΑ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ (ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ Κ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ)
  • ΑΠΟΚΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ. ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΑΤΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΔΙΑ
  • ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΜΥΘΟΥΣ! ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ, ΤΗ «ΣΥΝΔΕΣΗ» ΚΑΙ ΤΗΝ «ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ», ΤΗ «ΜΑΓΕΙΑ» ΚΑΙ ΤΟ «ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ». ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΚΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ «ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ»
  • ΑΠΟΒΑΛΛΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ «ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ» (ΠΧ. ΑΠΛΥΣΙΑ, ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΙΑ, ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΙΑ, ΒΑΡΙΕΣΤΗΜΑΡΑ, ΒΡΙΣΙΕΣ ΚΛΠ.) ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΑ ΚΑΛΕΣ (ΥΓΙΕΙΝΗ, ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ, ΤΑΞΗ, ΕΥΠΡΕΠΕΙΑ, ΚΑΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ, ΕΥΓΕΝΕΙΑ, ΝΟΙΚΟΚΥΡΟΣΥΝΗ ΚΛΠ.)
  • ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΛΕΣ Κ ΥΓΙΕΙΝΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ (ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ)
  • «ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ» ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ. ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ. ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ ΜΕ ΛΙΓΑ ΥΛΙΚΑ ΜΕΣΑ (ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ). ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΝΑ ΖΕΙ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ. ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ, ΖΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ.
  • «ΖΕΙ», ΒΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ, ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ.
  • ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ» (ΜΟΝΑΞΙΑ, ΓΑΛΗΝΗ, ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ)
  • «ΓΕΥΕΤΑΙ» ΔΥΝΑΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ (ΓΕΛΙΟ, ΔΑΚΡΥ, ΧΑΡΑ, ΛΥΠΗ) ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ (ΒΡΑΔΥΝΑ, ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ, ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΗΣΕΙΣ, ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ, ΘΕΑΤΡΙΚΑ, ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ, ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ)
  • ΒΙΩΝΕΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ (ΦΙΛΙΑ, ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ\, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ, ΑΝΑΛΥΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ, ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ, ΝΟΜΟΣ Κ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ)
  • ΖΕΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ «ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ». ΠΑΤΑΕΙ ΣΤΟ ΓΡΑΣΙΔΙ , ΣΤΟ ΧΩΜΑ ,ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ Η ΣΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑ. ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ Η ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ. «ΑΝΤΛΕΙ» ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ. ΞΕΧΝΑ ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ, ΚΑΛΩΔΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΜΠΙΑ, ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ, ΣΥΣΚΕΥΕΣ, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ.
  • «ΖΕΙ» ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ, ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ «ΝΕΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ» ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ. ΝΕΕΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ, ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ, ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΩΝ. ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ.
  • ΑΝΑΠΤΥΣΕΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ, «ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ» ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΚΑΙ ΡΟΛΟΥΣ. ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ  (ΠΧ. ΡΟΛΟΣ ΑΝΤΡΑ – ΓΥΝΑΙΚΑΣ) ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ Η ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΑΠΟΔΟΧΗ)
  • «ΖΕΙ» ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ (ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ), ΚΑΝΕΙ ΖΑΒΟΛΙΕΣ, «ΖΕΙ» ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΥΧΝΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ… ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
  • ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΝΑ «ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ» ΚΑΙ ΝΑ «ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ» (ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ, ΘΑΛΑΣΣΑ, ΠΡΩΙΝΟ, ΒΟΥΝΟ, ΔΑΣΟΣ, ΦΥΣΗ,  ΠΟΥΛΙΑ, ΕΝΑΣΤΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ)
  • ΒΕΛΤΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΝΗ, ΤΗ ΝΟΙΚΟΚΥΡΟΣΥΝΗ, ΤΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΤΗΝ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ (ΚΑΛΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ)
  • «ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ» ΔΥΝΑΤΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΕΣ ΦΙΛΙΕΣ. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ (ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΟΥ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ)
  • ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ «ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ» ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ ΤΟ «ΕΓΩ» (ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΚΕΨΗ)
  • «ΞΕΚΟΥΜΠΩΝΕΤΑΙ», «ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ» ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ Η ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ ΑΝΑΓΚΕΣ - ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ - ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΚΑΙ ΚΛΙΣΕΙΣ.
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΜΟΡΦΗ, ΘΕΤΙΚΗ, ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ «ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΖΩΗ»
  • ΑΠΟΒΑΛΕΙ ΦΟΒΙΕΣ ΚΑΙ «ΚΟΛΛΗΜΑΤΑ» (ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΝΥΧΤΑ, ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ, ΜΟΙΡΑΣΜΑ, ΜΟΝΑΞΙΑ, ΕΛΛΕΙΨΗ ΓΟΝΕΩΝ)
  • ΓΕΜΙΖΕΙ ΑΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ. ΧΟΡΤΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ, ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ ΧΩΡΙΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ!
  • ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ ΣΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΤΗΝ ΕΝΤΟΝΗ ΤΑΣΗ ΓΙΑ «ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ» ΚΑΙ «ΜΑΘΗΣΗ» ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ (ΓΝΩΣΕΙΣ, ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ, ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ, ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ, ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ, ΕΚΠΛΗΞΗ, ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ)
  • «ΖΕΙ» ΣΕ ΚΛΙΜΑ ΧΑΡΑΣ, ΕΥΘΥΜΙΑΣ, ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ, ΠΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΖΑΒΟΛΙΑΣ
  • ΜΕΤΑΒΑΛΕΤΑΙ ΣΕ «ΗΡΩΑ» ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, ΤΗΝ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ, ΤΑ ΒΡΑΔΥΝΑ (ΒΙΩΝΕΙ ΡΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ)
  • ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ «ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ» (ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ, ΡΟΛΟΙ, ΔΙΚΑΙΟ, ΑΔΙΚΟ, ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, ΚΡΙΤΙΚΗ)
  • ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ (ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ), ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ (ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΑΘΛΟΠΑΙΔΙΕΣ ), ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ (ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ, ΦΑΝΤΑΣΙΑ), ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ (ΒΡΑΔΥΝΑ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΕΙΣ, ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ, ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ)
  • «ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ» ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ …
Αντί επιλόγου …
Διαβάζοντας ένα λεξικό στην αναζήτηση της λέξης Κατασκήνωση θα βρούμε τον ορισμό «διακοπές στο ύπαιθρο με σκηνές».
Παρατηρώντας ένα παιδί στο τέλος της Προσκοπικής Κατασκήνωσης θα χρειαστούμε αρκετές λέξεις να περιγράψουμε την έκφραση και τα συναισθήματα που έχει…
Εμείς του έχουμε απλά προσφέρει γνώσεις , ικανότητες και συμπεριφορές.

Απλά
Καλές Κατασκηνώσεις σε όλους