Ελλήνων νίκες..

Πάντα πριν από κάποιο μεγάλο αγώνα αυτό που αξίζει περισσότερο είναι η προσμονή , η ανησυχία για το αποτέλεσμα , η ταύτιση των πραγμάτων και των καταστάσεων. Οι συνθήκες δίνουν σε όλους μας την ευκαιρία να γίνουμε και λίγο προπονητές , λίγο ιστορικοί και αρκετές φορές ρομαντικοί.

Πάντα όμως κάθε αθλητικό γεγονός που σχετίζεται με την πατρίδα μας, θυμίζει σε όλους μας τα βασικά χαρακτηριστικά του λαού μας. Του λαού που πέρασε τα τελευταία 30 χρόνια μέσα στην "χλιδή" και την εικονική υπερκατανάλωση. Ενός λαού που πάντα τα κατάφερνε...

Όλα τα σχόλια για σήμερα αναφέρουν την μάχη του Δαυίδ με το Γολιάθ. Δύο ήρωες που μας έχουν κάνει παρέα πολλές φορές.

Πρώτη φορά τους άκουσα στην παιδική μου ηλικία απο την φωνή του Φίλιππου Συρίγου...






Και τότε με την παρέα του Μπαρτέζ...






Αλλά και τότε που στραβοπάτησε ο Γολιάθ...




Μήπως όμως τελικά μας αξίζει να σκεφτόμαστε και διαφορετικά;
Γιατί απλά φίλοι μου γεγονότα επαναλαμβανόμενα παύουν να είναι τυχαία, αλλά να είναι αποτελέσματα προσπάθειας, κόπου, κούρασης, πίστης.
Να νιώσουμε ξανά περήφανοι σήμερα και η απάντηση να είναι αθλητική.  Να απαλλαγούμε από το "Σαββατόβραδο στην Καισαριανή" και να κάνουμε τους αντιπάλους μας να τραγουδάνε για την Παρασκευή βράδυ στην Πολωνία.