Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

«Δεν είν’ αυγή να σηκωθώ…»

Σε ηλικία 84 ετών έφυγε από την ζωή η ερμηνεύτρια της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, Δόμνα Σαμίου. Η Δόμνα Σαμίου γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1928 στην Καισαριανή της Αθήνας, όπου και απεβίωσε στις 10 Μαρτίου 2012.

 

Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, ζούσαν σε ένα χωριό έξω από τη Σμύρνη, το Μπαϊντίρι. H μητέρα της ήρθε με την καταστροφή στην Ελλάδα, ο πατέρας της τέσσερα χρόνια αργότερα. Από εκεί έχει τα πρώτα ακούσματα της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, όπως η ίδια ομολογεί σε συνέντευξή της. Έτσι μεγάλωσε και αγάπησε το Δημοτικό Τραγούδι.


Σε ηλικία 13 ετών είχε την πρώτη διδακτική επαφή με την μουσική. Πήγε στο "Σύλλογο προς Διάσωση της Εθνικής Μουσικής", όπου και μαθήτευσε κοντά στον δημιουργό του Σίμωνα Καρρά. Εκεί πήρε τα πρώτα μαθήματα Βυζαντινής μουσικής και της αποκαλύπτονται τα μυστικά του παραδοσιακού τραγουδιού. Παρακολούθησε παράλληλα νυχτερινό Γυμνάσιο.
Το 1954 άρχισε μια μακρά σχέση με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.) που τερματίστηκε το 1971. Παράλληλα συνεργάστηκε με την Ελληνική Τηλεόραση (Ε.Ρ.Τ.) για μια σειρά μουσικών ντοκιμαντέρ με το τίτλο "Μουσικό Οδοιπορικό".
Αυτή η προεργασία την βοήθησε να αποκτήσει ένα πλούσιο μουσικό υλικό, που αποδείχθηκε σημαντικό, με απώτερο στόχο την διαφύλαξη της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.


Το 1971, χρονιά ορόσημο για την μετέπειτα πορεία της, παρουσιάστηκε δίπλα στον Διονύση Σαββόπουλο συνερμηνεύοντας παραδοσιακά τραγούδια επί σκηνής. Ήδη όμως το 1960 κυκλοφόρησαν δίσκοι της σε Ελλάδα, Γαλλία και Σουηδία, που σηματοδότησαν την απήχηση του έργου της στον κυρίως Ελληνισμό και στην Ελληνική Ομογένεια.
Έκανε αμέτρητες συναυλίες στις οποίες τραγουδά η ίδια, αλλά και παρουσιάζει αυθεντικούς καλλιτέχνες και δημιουργούς του δημοτικού τραγουδιού.
Το έργο της ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα και την ελληνική γλώσσα και παρουσιάζεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της αμερικανικής ηπείρου και σε πόλεις της Αυστραλίας, όπου και δίνει συναυλίες.


Το 1979, ο σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, Αλέξης Σολωμός, της ανέθεσε τη μουσική επιμέλεια για τους Όρνιθες του Αριστοφάνη που παρουσιάστηκαν πρώτα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και στη συνέχεια στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Το 1993, ο Γιώργος Θεοδοσιάδης της ανέθεσε την επιμέλεια της "ζωντανής" μουσικής του Αγαπητικού της Βοσκοπούλας που ανέβασε το Εθνικό Θέατρο. Στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού τραγούδησε για τέσσερις συνεχείς χρονιές (1995-1998). Μεγάλη αναγνώριση της δίδεται από το Μέγαρο Μουσικής, όπου παρέδωσε συναυλίες με Ακριτικά Τραγούδια (Μάιος 1995) και ελληνικά παραδοσιακά κάλαντα (Χριστούγεννα 1996), καθώς και το αφιέρωμα που της έκανε ο ίδιος φορέας τον Οκτώβριο του 1998 για τα 70 της χρόνια. Το 1981 δημιούργησε τον Καλλιτεχνικό Σύλλογο Δημοτικής Μουσικής "Δόμνα Σαμίου", όπου και συνέχισε μέχρι τέλους την ίδια ποιοτική και αξιόλογη δισκογραφική της παραγωγή. Παράλληλα, από το 1994 ως το 2001, παρέδωσε μαθήματα δημοτικού τραγουδιού στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων. Της απονεμήθηκε, το 2006, το βραβείο Αρίων για την συνολική προσφορά της στην διάσωση του δημοτικού τραγουδιού.

Δράση Κοινότητας Ανιχνευτών Τ. Ε. Κεραμεικού - Κολωνού 22/11/2008
Η Δόμνα Σαμίου συνέχισε ως το θάνατό της την έρευνα και την καταγραφή της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής. Οι Πρόσκοποι του Κολωνού είχαμε τη χαρά να τη συναντήσουμε στο σπίτι της το Νοέμβριο του 2008, στη δύση θα έλεγε κανείς της ζωής της. Κανείς μας όμως δεν θα ξεχάσει τον ενθουσιασμό με τον οποίο μας μίλαγε για το παραδοσιακό τραγούδι και την αμεσότητα που είχε ο λόγος και το βλέμμα της. Η πόρτα της καρδιάς της άνοιξε σε εκείνη τη συνάντηση και δεν έκλεισε ποτέ! Είναι κάποια δειλινά που ο ήλιος έδυσε ποτέ… 

Καλό σου ταξίδι “τζιβαέρι” μας…. 
Σ’ ευχαριστούμε πολύ
Tα “εγγόνια” σου.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου